Łukasz 21

Nowe Przymierze

Wdowi grosz

21 Gdy Jezus podniósł wzrok, zobaczył, jak bogaci wrzucają do skarbony swoje dary. ² Zauważył też pewną wdowę, bardzo ubogą. Wrzucała dwa grosze.^[a]

³ Widząc to oświadczył: Powiem wam prawdę: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy, ⁴ dlatego że oni dorzucili do darów z tego, co im zbywało, ona natomiast w swoim niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie.

O czasach poprzedzających powtórne przyjście Jezusa

⁵ Podczas gdy niektórzy podziwiali świątynię z jej zdobieniami wykonanymi z pięknych kamieni i darów złożonych Bogu w ofierze, Jezus oznajmił: ⁶ Nadejdą dni, kiedy z tego, czemu się tak przyglądacie, nie pozostanie kamień na kamieniu, którego by nie zwalono.

⁷ Te słowa nasunęły im pytanie: Nauczycielu, kiedy do tego dojdzie i co będzie znakiem początku tych dni?

⁸ Uważajcie — powiedział im Jezus — nie dajcie się zwieść! Gdyż wielu przyjdzie w moim imieniu. Powiedzą: To Ja jestem! Oraz: Czas jest bliski! Nie idźcie za nimi. ⁹ Usłyszycie też o wojnach i przewrotach. Niech was to nie przeraża, dlatego że od tego się zacznie, lecz nie zaraz nastąpi koniec. ¹⁰ Mówił dalej: Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, ¹¹ wystąpią silne trzęsienia ziemi, wiele miejsc zostanie dotkniętych klęską głodu i zarazy, pojawią się też budzące grozę rzeczy oraz ogromne, dane z nieba znaki.

¹² Przedtem jednak wyciągną ręce po was i ze względu na moje imię będą was prześladować. Osądzą was w synagogach, wtrącą do więzień, poprowadzą przed królów i namiestników. ¹³ To da wam sposobność do złożenia świadectwa. ¹⁴ Weźcie sobie do serca, aby nie przygotowywać wcześniej obrony. ¹⁵ Ja bowiem podsunę wam słowa i Ja obdarzę mądrością, której wszyscy wasi przeciwnicy nie zdołają się przeciwstawić ani oprzeć. ¹⁶ A wydawać was będą rodzice i bracia, krewni i przyjaciele; zabiją też niektórych z was. ¹⁷ Ze względu na moje imię wszyscy będą was nienawidzić, ¹⁸ lecz nawet włos z waszej głowy nie przepadnie. ¹⁹ Dzięki wytrwałości pozyskacie swoje dusze.

²⁰ A gdy zobaczycie Jerozolimę oblężoną przez wojska, wiedzcie, że bliskie jest jej spustoszenie. ²¹ Wtedy ci, których te wydarzenia zastaną w Judei, niech uciekają w góry, przebywający w mieście niech je opuszczą, ludzie z okolic niech do niego nie wchodzą, ²² gdyż będą to dla miasta dni odpłaty, aby wypełniło się każde proroctwo. ²³ Biada w tych dniach kobietom w ciąży oraz karmiącym matkom; na ziemi bowiem nastanie wielki ucisk i zapłonie gniew skierowany przeciw temu ludowi. ²⁴ Niektórzy padną od ostrza miecza, inni dostaną się do niewoli u wszystkich narodów, Jerozolima zaś będzie deptana przez obce narody, aż się czasy narodów dopełnią.

²⁵ I będą znaki na słońcu, na księżycu i gwiazdach, a na ziemi rozpacz narodów bezradnych wobec ryku morza i szalejących fal. ²⁶ Ludzie będą mdleć ze strachu w oczekiwaniu klęsk nadciągających na mieszkańców świata, gdyż moce nieba nawiedzi wstrząs. ²⁷ Wtedy zobaczą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. ²⁸ Gdy to się zacznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy, gdyż zbliża się wasze odkupienie.

²⁹ I przytoczył im taką przypowieść: Popatrzcie na figowiec i pozostałe drzewa: ³⁰ Kiedy puszczają pączki, widzicie to i wiecie, że zbliża się lato. ³¹ Podobnie będąc świadkami tych wydarzeń wiedzcie, że blisko jest Królestwo Boże. ³² Zapewniam was, nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. ³³ Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa z pewnością nie przeminą.

³⁴ Strzeżcie się natomiast, aby wasze serca nie straciły wrażliwości na skutek obżarstwa, przepicia oraz trosk dnia codziennego, aby ten dzień nie spadł na was znienacka ³⁵ niby sidło, bo zaskoczy wszystkich mieszkających na obszarze całej ziemi. ³⁶ Bądźcie więc czujni w każdej chwili i módlcie się, abyście zdołali uciec przed tym wszystkim, co ma się wydarzyć, i stanąć przed Synem Człowieczym.

³⁷ W tym okresie Jezus za dnia nauczał w świątyni, nocami natomiast wychodził i przebywał na Górze Oliwnej. ³⁸ Cały lud natomiast wstawał o świcie i przychodził słuchać Go w świątyni.