Евангелието според

Јован

Вечниот Збор

- Христос 1 Уште на почетокот постоеше Зборот. Зборот беше со Бог и Зборот беше Бог. ² Од самиот почеток, Зборот беше со Бог.

³ Се што постои беше создадено преку Зборот. Не постои ништо создадено, кое не беше создадено преку Зборот! ⁴ И самиот живот беше во Зборот, и Тој живот им дава светлина на луѓето. ⁵ Оваа Светлина свети во темнината, и темнината никогаш не може да ја изгаси.

⁶ Се појави еден човек, по име Јован Крстител, кој беше испратен од Бог. ⁷ Тој дојде како сведок, за да им каже на сите за Светлината и да ги упати луѓето во верата. ⁸ Јован не беше Светлината; тој беше само сведок за Светлината. ⁹ Вистинската Светлина, која го осветлува секој човек, стапуваше на светската сцена.

¹⁰ Иако Зборот беше во светот и светот беше преку Него создаден, светот не Го позна. ¹¹ Кај Своите дојде, но тие не Го прифатија. ¹² А на сите што Го прифатија - на оние што поверуваа во Него^[a] - им даде право да станат Божји чеда. ¹³ Тие се нановородени, но овојпат не физички, не од телесна похота, или пак од волјата на маж, туку се родени од Бог.

¹⁴ Зборот стана човек и живееше меѓу нас. Ние ја видовме Неговата слава - славата што Тој ја прими како Единороден Син од небесниот Татко. Тој беше полн со љубов и искреност.^[b]

¹⁵ Јован посведочуваше за Него и викаше, велејќи: „Ова е Оној за Кого реков: ,По мене доаѓа еден Човек, Кој е поголем од мене, зашто Тој постоеше уште пред да се родам јас!‘“ ¹⁶ Од Неговата полнота сите ние примивме благослов врз благослов, ¹⁷ зашто Законот беше даден преку Мојсеј, а Исус Христос ни ги донесе љубовта и вистината^[c]. ¹⁸ Никој, никогаш не Го видел Бога; но имаме објава за Него, преку Единородниот Син - Кој е Бог, и Кој произлегува^[d] од Таткото.

Пораката на Јован Крстител

(Матеј 3:1-12; Марко 1:1-8; Лука 3:1-18) ¹⁹ Кога еврејските верски водачи од Ерусалим испратија кај Јован Крстител свештеници и левити за да го прашаат: „Кој си ти?“ - Јован им кажа отворено, ²⁰ тој призна и не порекна, туку им рече: „Јас не сум Месијата^[e]!“

²¹ „Тогаш, кој си?“ - го запрашаа тие пак - „Илија^[f] ли си?“ „Не сум!“ - им одговори Јован. „Пророкот^[g] ли си?“ „Не сум!“ - одговори тој.

²² „Кажи ни кој си, зашто мораме да им однесеме одговор на оние што не пратија!“ - му рекоа тогаш тие. „Кажи, како се претставуваш себеси?“

²³ Јован им одговори цитирајќи го пророкот Исаија:

„Јас сум глас што вика во пустината:

подгответе го патот за Господ^[h]!“

²⁴ Некои од испратените беа припадници на фарисеите^[i]. ²⁵ Тие го запрашаа: „Зошто тогаш крштаваш, ако не си ни Месијата, ни Илија, ниту Пророкот?“ ²⁶ Јован им одговори: „Јас крштавам во^[j] вода, а меѓу вас има Еден, Кого вие не Го познавате. ²⁷ Иако јас дојдов пред Него, сепак не сум достоен ни сандалите да Му ги одврзам!“ ²⁸ Ова се случи во селото Бетанија, од источната страна на реката Јордан, каде што Јован крштаваше.

Божјото Јагне

- Исус ²⁹ Утредента, Јован Го виде Исуса како доаѓа кај него, па рече: „Еве го Божјото Јагне Кое го отстранува гревот на светот!

³⁰ Овој е Тој за Кого реков, ,По мене доаѓа еден Човек Кој е поголем од мене, зашто Тој постоеше уште пред да се родам јас!‘ ³¹ Јас не знаев Кој ќе биде Тој, туку дојдов да крштавам во вода, за Тој да му биде откриен на Израел.“

³² Тогаш Јован го даде следното сведоштво: „Јас бев таму и Го видов Светиот Дух Кој слезе како гулаб од небото и остана над Него. ³³ Јас не ќе Го познаев, но кога Бог ме испрати да крштавам во вода ми рече: ,Врз Кого ќе Го видиш Светиот Дух да се спушта и да остане над Него, Тој е Оној што ќе крштава во^[k] Светиот Дух‘. ³⁴ Јас видов дека тоа се исполни над Исус и сведочам дека Тој е Божјиот Син^[l].“

Првите ученици на Исус

³⁵ Следниот ден, Јован повторно стоеше со двајца Свои ученици. ³⁶ Тој Го здогледа Исуса како поминува и рече: „Еве Го Божјото Јагне!“ ³⁷ Кога го слушнаа тоа, двајцата Јованови ученици тргнаа по Исус.

³⁸ Исус се сврте и ги виде како одат по Него, па им рече: „Што барате?“ Тие му рекоа: „Раби“, (што во превод значи: „Учителе“), „каде живееш?“

³⁹ „Дојдете и видете!“ - им рече Тој. Така, тие отидоа и видоа каде живее и тој ден останаа кај Него; а беше околу четири^[m] часот попладне.

⁴⁰ Едниот од двајцата што тргнаа по Исус, откако ги слушнаа зборовите на Јован Крстител, беше Андреј, братот на Симон, подоцна наречен Петар. ⁴¹ Андреј најнапред го најде својот брат Симон и му рече: „Го најдовме Месијата!“, а тоа преведено на грчки значи Христос^[n]. ⁴² Потоа Андреј го одведе својот брат кај Исус. Исус го впери Својот поглед во него и му рече: „Симоне, сине Јованов, ти ќе се викаш Кефа“ (Тој арамејски збор на грчки може да се преведе како: Петар^[o]).

Исус ги повикува Филип и Натанаел

⁴³ Следниот ден Исус реши да замине во Галилеја. Таму го најде Филипа и му рече: „Дојди и биди Мој следбеник!“

⁴⁴ Филип беше од Бетцаида, од каде што беа Андреј и Петар. ⁴⁵ Филип го побара Натанаел и му рече:

„Го најдовме Оној Кого Мојсеј Го навести во Божјиот Закон и Кого пророците Го претскажаа. Тоа е Исус, синот на Јосиф од Назарет.“

⁴⁶ Натанаел му рече: „Може ли нешто добро да произлезе од Назарет!?“

„Дојди, па види!“ - му одговори Филип.

⁴⁷ Исус забележа дека Натанаел доаѓа кај Него, па рече:

„Еве чесен човек - вистински Израелец^[p]!“

⁴⁸ „Од каде ме знаеш?“ - го праша Натанаел.

„Пред да те повика Филип, Јас те видов кога беше под смоквата“ - му одговори Исус.

⁴⁹ На ова, Натанаел Му рече: „Раби, Ти си Божјиот Син! Ти си Царот на Израел!“

⁵⁰ Исус, пак, му рече: „Дали го веруваш тоа само затоа што ти реков дека те видов под смоквата? Ќе видиш и поголеми нешта!“ ⁵¹ Потоа додаде: „Ве уверувам дека ќе го видите небото отворено и Божјите ангели како се искачуваат и слегуваат^[q] над Мене, Синот Човечки!“