9 Во меѓувреме Савле, со секој свој здив, претставуваше смртна закана за Господовите следбеници. Толку беше ревносен во неговата решеност да ги истреби, што отиде кај Првосвештеникот ² и измоли од него да напише писма до синагогите во Дамаск, во кои Првосвештеникот ќе бара од нив да соработуваат со Савле во апсењето на сите следбеници на Патот^[a] што ќе ги најде таму. Савле сакаше да ги доведе во Ерусалим сите христијани, и мажи и жени, оковани во синџири.

³ Кога се приближи до Дамаск, ненадејно блесна во него силна светлина од небото! ⁴ Тој падна на земјата и слушна глас, како му се обраќа: „Савле, Савле! Зошто Ме прогонуваш?“

⁵ „Кој сте Вие, господине?“ - праша Савле.

Господ му одговори: „Јас сум Исус, Кого ти Го прогонуваш! ⁶ Стани и влези во градот; таму ќе ти биде кажано што треба да правиш!“

⁷ Луѓето што патуваа со него стоеја занемени, зашто слушнаа глас, а не видоа никого. ⁸ Савле стана од земјата, ги отвори очите, но ништо не гледаше. Водејќи го за рака, го одведоа во Дамаск. ⁹ Три дена не можеше да гледа, и ниту јадеше, ниту пиеше.

¹⁰ А во Дамаск имаше еден христијанин по име Ананија^[b]. Нему Господ му се јави во видение и му рече: „Ананија!“, а тој му одговори: „Еве ме, Господе!“

¹¹ Господ му рече: „Стани, оди на улицата наречена ,Права‘, во куќата на Јуда. Таму има еден човек од градот Тарс, по име Савле. Ќе го најдеш како се моли. ¹² Преку видение му покажав еден човек, по име Ананија, како доаѓа да ги положи врз него рацете, за тој повторно да прогледа!“

¹³ Ананија одговори: „Господе, многу сум слушал за тој човек, колку многу зла им има направено на Твоите следбеници во Ерусалим! ¹⁴ Тој има овластување дадено од Првосвештеникот да го уапси секој што го повикува Твоето име!“

¹⁵ Но Господ му рече: „Оди храбро, зашто Јас сум го избрал Савле да им проповеда за Мене на нееврејските народи, на нивните цареви како и на Израелците. ¹⁶ А јас ќе му покажам колку ќе мора да пропати поради проповедање на Моето име.“

¹⁷ Ананија отиде и влезе во посочената куќа. Ги положи рацете врз Савле и рече: „Брате Савле, ме испрати Господ Исус, Оној што ти се јави на патот по кој доаѓаше, за повторно да прогледаш и да се исполниш со Светиот Дух.“ ¹⁸ Од очите на Савле веднаш падна нешто како лушпа и тој повторно прогледа. Потоа стана и беше крстен.

Савле проповеда во Дамаск

¹⁹ Откако се најаде, му се врати силата. Савле остана неколку дена со христијаните во Дамаск. ²⁰ Веднаш почна во синагогите да проповеда дека Исус е Божјиот Син.

²¹ Сите што го слушаа беа вчудовидени и велеа: „Не ли е овој истиот човек што во Ерусалим ги убиваше следбениците на Исус? Зар не дојде и овде со истата цел: да ги уапси Исусовите следбеници и во пранги да ги одведе кај Првосвештениците?“

²² Но Савле толку уверливо докажуваше дека Исус е Месијата, што Евреите кои беа во Дамаск беа целосно збунети и не можеа да му се противстават.

²³ По долго време, Евреите сковаа заговор да го убијат, ²⁴ но на Савле му беше јавено дека Евреите стражарат покрај градските порти и дење и ноќе, за да го фатат и да го убијат. ²⁵ Затоа христијаните во текот на ноќта го префрлија преку ѕидините, спуштајќи го во кош^[c].

Савле проповеда во Ерусалим

²⁶ Од Дамаск, Савле отпатува за Ерусалим, каде што се обиде да се поврзе со тамошните христијани, но тие се плашеа од него и не веруваа дека и тој навистина станал христијанин. ²⁷ Тогаш Барнаба го доведе кај апостолите и им раскажа како Савле на патот се сретнал со Господ и зборувал со Него, па како во Дамаск смело проповедал за Исус. ²⁸ Тогаш апостолите го прифатија. Савле остана извесно време со нив, движејќи се во Ерусалим и околината, смело проповедајќи за Господ. ²⁹ Се расправаше и со некои елинизирани Евреи, но тие се обидуваа да го убијат. ³⁰ Кога дознаа за ова, христијаните го одведоа во Цезареја, и оттаму го испратија за Тарс.

³¹ Тогаш низ цела Јудеја, Галилеја и Самарија, за Црквата настапи период на мир и растеж. Живеејќи со страхопочит спрема Господ и имајќи поткрепа од Светиот Дух, бројот на христијаните постојано се зголемуваше.

Делата на Петар во градовите Лида и Јопа

³² Посетувајќи ги христијаните, апостол Павле патуваше од место во место. Така пристигна и кај следбениците на Господ што живееја во градот Лида. ³³ Таму сретна еден човек по име Енеј, кој осум години лежел парализиран. ³⁴ Петар му рече: „Енеј, Исус Христос те исцелува! Стани и намести си ја постелата!“ И тој веднаш стана! ³⁵ Сите што живееја во Лида и Шарон го видоа ова и се обратија кон Господ.

³⁶ А во градот Јопа имаше една христијанка по име Тавита^[d], што во превод значи ,Срна‘. Таа имаше направено многу добри дела и имаше раздавано многу милостина. ³⁷ Во тоа време се разболе и умре. Ја избањаа и ја положија во една соба на горниот кат. ³⁸ Лида е близу до Јопа и кога христијаните од Јопа разбраа дека Петар е во Лида, испратија двајца луѓе да го викнат веднаш да дојде кај нив.

³⁹ Петар веднаш стана и тргна со нив кон Јопа. Кога пристигнаа, го одведоа во горната соба. Собата беше полна со вдовици кои веднаш се собраа околу Петар и плачејќи му ги покажуваа кошулите и другите облеки што ги изработувала Тавита додека била жива.

⁴⁰ Петар ги замоли сите да излезат надвор. Потоа клекна на колена, се помоли, се сврте кон мртвото тело и рече: „Тавита, стани!“ Таа ги отвори очите и кога го виде Петар седна. ⁴¹ Тој и подаде рака, и и помогна да стане. Потоа ги викна христијаните и вдовиците и им ја покажа жива.

⁴² Тоа се расчу низ целиот град Јопа, и многумина поверуваа во Господ. ⁴³ А Петар остана подолго време во Јопа. Живееше кај еден човек по име Симон, кој беше кожар.