2 Во тоа време римскиот император Август издаде заповед за прв попис на населението во неговата земја.

² Во времето на тој попис управник на Сирија беше Квиринеј. ³ Тогаш секој отиде да се запише во местото на своето потекло.

⁴ Така и Јосиф, кој беше потомок на царот Давид, тргна од галилејскиот град Назарет во јудејскиот град Витлеем, родното место на Давид. ⁵ Јосиф отиде таму да се запише заедно со својата бремена свршеница, Марија. ⁶ Додека беа таму, нејзе и дојде времето да се породи. ⁷ И роди Син, нејзино Првороденче, Го пови и Го положи в јасли, бидејќи за нив немаше место во ноќевалиштето.

Пастирите и ангелите

⁸ Во истиот тој крај, имаше пастири кои ноќеваа во полето, чувајќи ги своите стада. ⁹ Одеднаш им се јави ангел Господов и славата Господова ги осветли, од што тие многу се исплашија. ¹⁰ Но ангелот им рече: „Не плашете се! Ви носам радосна вест, што ќе ги зарадува сите народи. ¹¹ Денес, во Давидовиот град, во Витлеем, ви се роди Спасителот - Месијата^[a], Господ. ¹² Доказ за ова ќе ви биде следното: во јаслите ќе најдете Новороденче во повој.“

¹³ Вчасот, на ангелот му се придружија голем број ангели од небото, кои Го славеа Бога пеејќи:

¹⁴ „Слава на Бог во небесата,

а на Земјата мир за луѓето

над кои почива Неговата благонаклоност^[b]!“

¹⁵ Кога ангелите се вратија на небото, пастирите си рекоа еден со друг: „Ајде да појдеме до Витлеем и да ја видиме оваа случка со која нe запозна Господ!“ ¹⁶ Отидоа брзајќи и ги најдоа Марија и Јосиф со Новороденчето кое лежеше во јаслите. ¹⁷ Откако Го видоа, на сите им раскажуваа за сето она што им го беше рекол ангелот за Детето. ¹⁸ Сите што го слушаа ова од пастирите, се восхитуваа, ¹⁹ а Марија ги запамети сите тие зборови и често размислуваше за нив. ²⁰ Потоа пастирите се вратија, пеејќи Му славопојки на Бог за сето она што го слушнаа и видоа, зашто сe беше точно така како што им кажа ангелот.

Посветувањето на Исус во храмот

²¹ На осмиот ден, при обрежувањето, на Новороденчето Му беше дадено името Исус^[c], како што Го беше нарекол ангелот уште пред да биде зачнат.

²² Кога помина времето на нивното исчистување, согласно со Мојсеевиот Закон, Јосиф и Марија Го донесоа Детето во Ерусалим за да Го посветат пред Господ, ²³ како што е пропишано со Законот Господов: ,Секое првородено машко дете да Му биде посветено на Господ^[d].‘ ²⁴ Отидоа да принесат и жртва: две грлици или две гулапчиња, како што се бараше според Господовиот Закон^[e].

²⁵ Во тоа време, во Ерусалим живееше еден човек по име Симон. Тој беше добар и богобојазлив, исполнет со Светиот Дух, и Го очекуваше Месијата Кој ќе го избави Израел. ²⁶ Симон беше добил уверување од Светиот Дух дека нема да умре додека не Го види Месијата, ветен од Господ. ²⁷ Поттикнат од Светиот Дух, Симон дојде во храмот токму кога родителите Го донесоа Детето Исус, за да Го посветат, согласно со она што беше пропишано со Мојсеевиот Закон. ²⁸ Симон Го зеде Детето в раце и упати благодарност кон Бог, велејќи:

²⁹ „Господе, сега можам спокојно да умрам

зашто Ти го одржа Своето ветување.

³⁰ Моите очи Го видоа Спасителот,

³¹ Кого Ти Го испрати за сите народи.

³² Тој е Светлина што на народите ќе им го открие Бога

и ќе Му донесе слава на Твојот народ, Израел!“

³³ А Јосиф и Марија се восхитуваа од овие зборови искажани за Исус. ³⁴ Тогаш Симон ги благослови, и и рече на Марија, мајката на Детето: „Ова Детенце е избрано од Господ да собори и да подигне мнозина во Израел; ќе биде знак против кој луѓето ќе зборуваат, ³⁵ откривајќи ги така своите тајни мисли. А тебе, тагата како меч ќе ти ја прободе душата.“

³⁶ Таму беше и една многу стара пророчица, по име Ана, ќерка на Фануел, од Ашеровото племе. По своето моминство, таа живеела во брак седум години, а потоа останала сама; сега имаше осумдесет и четири години. ³⁷ Таа беше постојано во храмот и Му служеше на Господ и дење и ноќе, постејќи и молејќи се. ³⁸ Токму кога Симон разговараше со Јосиф и Марија, таа пријде и почна да Го слави Бога и да им зборува за Исус на сите што очекуваа да се појави ветениот Цар, Кој ќе го избави Ерусалим.

Враќањето во Назарет

³⁹ Кога Јосиф и Марија извршија сe што беше пропишано според Господовиот Закон, се вратија во својот град, Назарет, во покраината Галилеја. ⁴⁰ Таму Детето растеше и закрепнуваше; беше полно со мудрост, а Бог Му беше особено благонаклонет.

12

-годишниот Исус во храмот ⁴¹ Родителите на Исус одеа секоја година во Ерусалим, за време на празникот Пасха. ⁴² Кога Исус имаше дванаесет години, тие отидоа со Него на празникот, како и обично. ⁴³ По празникот, тие тргнаа дома, а Исус остана во Ерусалим без знаење на Неговите родители. ⁴⁴ Мислејќи дека е некаде меѓу патниците, тие патуваа цел ден, барајќи Го меѓу роднините и пријателите. ⁴⁵ Бидејќи не Го најдоа, се вратија во Ерусалим да Го бараат таму. ⁴⁶ По три дена Го најдоа во храмот, каде што седеше со еврејските учители, ги слушаше и им поставуваше прашања. ⁴⁷ Сите што Го слушаа беа одушевени од Неговите умни одговори. ⁴⁸ Кога Го видоа, Неговите родители се изненадија, а мајка му Му рече: „Зошто ни го направи тоа, чедо мое!? И татко ти и јас се изнамачивме барајќи Те!“ ⁴⁹ Тој им одговори: „Зошто сте Ме барале? Зар не знаевте дека Јас треба да бидам во служба на Мојот Татко^[f]!?“ ⁵⁰ Но тие не го разбраа Неговиот одговор.

⁵¹ Потоа Исус се врати со нив во Назарет и им беше послушен. Мајка му грижливо ги редеше во своето срце сите овие случки. ⁵² Исус растеше и напредуваше во мудрост, здобивајќи се со благонаклоност и кај Бог и кај луѓето.