За развод на бракови

(Мт. 19:1-12; Лк. 16:18) 10 Потоа Исус замина од Кафарнаум и дојде на југ, во Јудеја, од источната страна на реката Јордан. Повторно многуброен народ се слеваше кон Него и Тој го поучуваше, како и обично. ² Некои од фарисеите сакаа да Му постават замка, па дојдоа кај Него и Го прашаа: „Дозволено ли е мажот да се разведе од својата жена?“ ³ Исус ги праша: „Што вели Мојсеевиот Закон за тоа?“ ⁴ Тие одговорија: „Мојсеј дозволува да и се напише потврда за развод на жената и таа да се отпушти.“

⁵ Исус им рече: „Мојсеј ви го допушти тоа бидејќи сте со закоравени срца. ⁶ Во почетокот Бог создаде маж и жена. ⁷ При стапување во брак човекот се одвојува од својот татко и од својата мајка и се присоединува кон својата жена. ⁸ Тогаш двајцата стануваат едно тело. Значи, тие не се повеќе две тела, туку едно тело. ⁹ Никој не смее да ги раздружува оние што Бог ги здружил во брак.“

¹⁰ Кога се вратија во куќата, учениците повторно Го прашаа Исуса за тоа. ¹¹ Тој им рече: „Тој што се разведува од својата жена и се оженува со друга, извршува прељуба против првата. ¹² Така и жената што ќе се разведе од својот маж и ќе се омажи за друг, извршува прељуба.“

Исус ги благословува малите деца

(Мт. 19:13-15; Лк. 18:15-17) ¹³ Некои луѓе ги носеа своите деца кај Исус за да ги прегрне и да ги благослови. Учениците, пак, ги одвраќаа. ¹⁴ Кога Исус го забележа тоа, ги прекори учениците и им рече: „Пуштете ги децата да доаѓаат кај Мене! Не попречувајте им, зашто на таквите како нив им припаѓа Божјото царство! ¹⁵ Ве уверувам дека нема да влезете во Божјото царство, доколку не го прифатите со вера каква што имаат малите деца!“ ¹⁶ Потоа Исус ги гушна децата и ги благослови, положувајќи ги Своите раце врз нивните глави.

Богатството како пречка

(Мт. 19:16-30; Лк. 18:18-30) ¹⁷ Кога Исус излегуваше кон патот, Му притрча еден човек, клекна на колена и Го праша: „Добар Учителе! Што треба да правам за да се здобијам со вечен живот?“ ¹⁸ Исус му одговори: „Зошто Ме нарекуваш ,добар‘? Само Бог е добар! ¹⁹ Ги знаеш Божјите заповеди: Не убивај, не врши прељуби, не кради, не зборувај лаги за другите, не мами, почитувај ги мајка си и татка си ...“ ²⁰ Човекот Му одговори: „Учителе! Кон сите овие заповеди се придржувам уште од детството!“ ²¹ Тогаш Исус милно го погледна и му рече: „Има уште едно нешто што треба да го направиш: оди, продај го сиот свој имот и раздели им ги парите на сиромасите, а ти ќе добиеш имот на небото. Потоа тргни по Мене и стани Мој следбеник.“ ²² Кога го чу ова, човекот си замина разочаран и тажен, бидејќи поседуваше голем имот.

Опасноста од богатствата

²³ Исус погледна наоколу и им се обрати на Своите ученици: „Колку им е тешко на богатите да влезат во Божјото царство!“ ²⁴ Учениците се изненадија од овие зборови, но Исус продолжи: „Чеда! Тешко се влегува во Божјото царство! ²⁵ Полесно камила ќе се спровре низ иглени уши, отколку богат човек да влезе во Божјото царство!“ ²⁶ Учениците уште повеќе се збунија, па почнаа да си шепотат еден на друг: „Тогаш, кој може да се спаси!?“ ²⁷ Исус впечатливо ги погледна и им рече: „За луѓето е невозможно, но за Бог нема ништо невозможно!“

²⁸ Петар Му рече: „Ете, ние оставивме сe и станавме Твои следбеници!“

²⁹ Исус му одговори: „Ве уверувам дека секој што заради Мене и Евангелието оставил куќа, или браќа, или сестри, или мајка, или татко, или деца, или земја, ³⁰ ќе биде награден. Веќе на овој свет, таквиот ќе добие стопати повеќе куќи, браќа, сестри, мајки, деца, земја ... иако ќе има и прогонства. А во идниот свет ќе има вечен живот. ³¹ Но мнозина кои сега се први, ќе бидат последни, а мнозина кои сега се последни, ќе бидат први.“

Исус третпат ја навестува Својата смрт

(Мт. 20:17-19; Лк. 18:31-34) ³² Учениците беа збунети кога Исус ги поведе кон Ерусалим, а останатите Негови следбеници беа исплашени. Уште еднаш, Исус ги повика кај Себе дванаесеттемина Свои ученици и почна да им објаснува што сe ќе Му се случи:

³³ „Сега се искачуваме кон Ерусалим. Таму Мене, Синот Човечки, ќе Ме предадат на свештеничките поглавари и на вероучителите. Тие ќе Ме осудат на смрт и ќе Ме предадат на Римјаните, ³⁴ кои ќе се подбиваат со Мене, ќе Ме плукаат, ќе Ме камшикуваат и ќе Ме погубат. Но по три дена, Јас ќе воскреснам!“

Алчните желби на двајца ученици

(Мт. 20:20-28) ³⁵ Завдаевите синови Јаков и Јован дојдоа кај Исус и Му рекоа: „Учителе, сакаме да те замолиме да ни исполниш една желба!“

³⁶ „Што сакате да сторам за вас?“ - ги праша Исус. ³⁷ Тие Му одговорија: „Кога ќе седнеш на престолот во Твоето славно Царство, ние би сакале почесни места: едниот од нас да седи од Твојата десна страна, а другиот од левата!“ ³⁸ Исус им рече: „Не знаете што барате! Можете ли вие да пиете од чашата на Моите страдања од која Јас наскоро ќе морам да пијам, и да се крстите со страдалничкото крштавање со кое Јас ќе се крстам!?“ ³⁹ „Можеме!“ - одговорија тие. Тогаш Исус им рече: „Ќе пиете од чашата од која Јас ќе пијам и ќе бидете крстени како и Јас. ⁴⁰ Но не Сум Јас Тој што решава кој ќе седи од Мојата десна, а кој од Мојата лева страна. Тие места ќе им припаднат на оние за кои Бог ги приготвил.“

Водачите треба да се понизни

⁴¹ Кога останатите десетмина слушнаа за ова, им се налутија на Јаков и на Јован. ⁴² Затоа Исус ги повика сите заедно, и им рече: „Знаете дека оние што се прогласуваат за цареви владеат сурово над народите, а поставуваат и свои високи службеници кои ја користат својата власт над луѓето. ⁴³ Но меѓу вас не треба да биде така! Тој што сака да биде најголем меѓу вас, нека им служи на сите! ⁴⁴ Тој што сака да биде прв меѓу вас, нека им биде на услуга на сите, ⁴⁵ зашто и Јас, Синот Човечки, не дојдов на светот за да Ми служат, туку да им служам на луѓето и да го дадам Својот живот како откупнина за мнозина!“

Слепиот Бартимеј од Јерихо

(Мт. 20:29-34; Лк. 18:35-43) ⁴⁶ Исус и Неговите ученици пристигнаа во градот Јерихо. На излегување од градот многуброен народ одеше по нив. Покрај патот седеше еден питач, по име Бартимеј - син на Тимеј. ⁴⁷ Кога слушна дека овде минува Исус Назареќанецот, тој почна да вика: „Исусе, Сине Давидов, покажи милост спрема мене!“ ⁴⁸ Мнозина се обидуваа да го замолкнат, но тој уште погласно викаше: „Сине Давидов, покажи милост спрема мене!“ ⁴⁹ Исус застана и рече: „Викнете го овде!“ Луѓето го повикаа слепиот и му говореа: „Не плаши се, дојди, Тој те вика!“ ⁵⁰ Човекот го фрли своето палто, рипна и потрча кон Исус. ⁵¹ „Што сакаш да сторам за тебе?“ - го праша Исус. Слепиот одговори: „Учителе, сакам да прогледам!“ ⁵² Исус му рече: „В ред; твојата вера те исцели!“ Човекот веднаш прогледа и Му се придружи^[a] на Исус.