Отфрлање на човечките обичаи и преданија

(Мк. 7:1-13) 15 Во тоа време од Ерусалим дојдоа кај Исус некои фарисеи и вероучители^[a] и Го запрашаа: ² „Зошто Твоите ученици не ги почитуваат нашите стари обичаи!? На пример, тие не го практикуваат ритуалното миење на рацете пред јадење!“ ³ А Исус им одговори: „А зошто вие, со вашите обичаи, ги кршите Божјите заповеди!? ⁴ На пример, Бог заповедал вака: ,Почитувај ги мајка си и татка си. Кој ќе проколне татко или мајка да се казни со смрт!‘ ⁵ А вие велите: ,Доволно е само некој да рече дека имотот што го има му го посветува на Бога, ⁶ и со тоа се ослободува од обврската да ги издржува своите родители!‘ На тој начин, со своите преданија вие ја укинавте Божјата заповед! ⁷ Лицемери! Имаше право Бог кога преку пророкот Исаија за вас напиша:

⁸ ,Овој народ со усните Ме почитува,

но срцето му е далеку од Мене!

⁹ Се залажуваат дека Ме почитуваат,

а всушност ги шират своите човечки обичаи

како да се Мои заповеди^[b]!‘“

Што го опоганува човекот?

(Мк. 7:14-23) ¹⁰ Тогаш Исус го повика народот да Му се приближи и му рече: „ Слушајте и сфатете дека, ¹¹ не го погани човекот храната што ја внесува преку устата, туку она што го зборува и што го прави.“

¹² По ова Му пристапија Неговите ученици и Му рекоа: „Знаеш ли дека фарисеите се навредија од она што Ти го кажа?“ ¹³ А Исус им одговори: „Секоја садница што не е насадена од Мојот небесен Татко, ќе биде искоренета! ¹⁴ Оставете ги; тие се слепи водачи кои водат слепи луѓе; а кога слепец води слепец - обајцата ќе паднат во јама!“ ¹⁵ Петар проговори и праша: „Објасни ни што сакаше да кажеш со оваа споредба?“ ¹⁶ Тој им одговори: „Зар и вие уште не сфаќате!? ¹⁷ Не сфаќате ли дека се што се јаде преку устата минува низ стомакот и се исфрла надвор? ¹⁸ А зборовите што се изговараат низ устата и делата што излегуваат од срцето можат да го опоганат човекот. ¹⁹ Зашто, злите планови, убиствата, прељубите, блудствата, кражбите, лагите и пцостите произлегуваат од срцето на човекот. ²⁰ Тие работи го поганат човекот, а не непочитувањето на ритуалното миење на рацете!“

Силната вера на една жена Хананејка

(Мк. 7:24-30) ²¹ Заминувајќи од Галилеја, Исус се повлече на север, во пределот на градовите Тир и Сидон. ²² Една жена, Хананејка, која живееше таму, дојде кај Него и наеднаш извика: „Имај милост спрема мене, Господе, Сине Давидов! Ќерка ми ја измачуваат демонски духови!“ ²³ Но Исус воопшто не и одговори. Тогаш Му пријдоа Неговите ученици и Го молеа: „Исполни и ја молбата, да не вика по нас!“ ²⁴ Но Исус им одговори: „Јас Сум пратен само кај Израелскиот народ, кај Божјите загубени овци“ ²⁵ А жената Му пријде и паѓајќи ничкум пред Него, Му рече: „Господе, помогни ми!“ ²⁶ Но Исус и одговори: „Не е право да се одземе лебот од децата и да им се фрли на кучињата!“ ²⁷ Тогаш, таа одговори: „Така е, Господине; но и кучињата јадат од трошките што паѓаат од трпезата на нивните господари!“ ²⁸ На ова, Исус и одговори: „Голема вера имаш ти, жено! Нека ти се исполни желбата!“ Во истиот миг нејзината ќерка беше исцелена.

Исус исцелува многу луѓе

²⁹ Заминувајќи си оттаму, Исус се упати назад, кон брегот на Галилејското Езеро; таму се искачи на еден рид и седна. ³⁰ Надојде голема толпа народ, водејќи со себе куци, сакати, слепи, глувонеми и многу други болни, кои Му ги положуваа пред нозе, и Тој ги исцелуваше. ³¹ Народот беше вчудовиден, гледајќи како неми прозборуваат, сакати оздравуваат, куци проодуваат и слепи прогледуваат. И Му оддаваа слава на Израеловиот Бог.

Исус чудотворно нахранува над 4.000 луѓе

(Мк. 8:1-10) ³² Потоа, Исус ги повика кај Себе Своите ученици, и им рече: „Жал ми е за луѓето, зашто веќе три дни се со Мене, а ништо не јале. Не би сакал да ги пуштам да си одат гладни, за да не изнемоштат по пат.“ ³³ А Неговите ученици Го прашаа: “Каде ќе најдеме доволно храна за толку народ, овде, во пустинава?“ ³⁴ Тој ги праша: „Колку леб имате?“ Тие Му рекоа: „Седум леба и неколку рипчиња.“

³⁵ Тогаш Исус им заповеда на луѓето да испоседнат по земјата, ³⁶ па ги зеде седумте леба и рибите, Му се заблагодари на Бог и ги раскрши. Потоа им ги подаваше на учениците, а тие му ги разделуваа на народот. ³⁷ Сите јадеа и се наситија, а собраа и седум полни кошници со парчиња што преостанаа. ³⁸ А луѓето што јадеа беа на број четири илјади машки глави, не сметајќи ги жените и децата.

³⁹ Тогаш Исус го пушти народот да си оди, а Тој се качи на бротче и замина во пределот на Магадан^[c].