Матеј 26

Macedonian New Testament

Заговор против Исус

(Мк. 14:1-2; Лк. 22:1-2; Јвн. 11:45-53) 26 Завршувајќи со сите овие поуки, Исус им рече на Своите ученици: ² „Како што знаете, по два дена настапува празникот Пасха. Тогаш Мене, Синот Човечки, ќе Ме предадат и ќе Ме распнат на крст.“

³ Во тоа време, во резиденцијата на Првосвештеникот Кајафа се одржуваше состанок на свештеничките поглавари и народните старешини. ⁴ Тие решија тајно да Го уапсат Исуса и да Го погубат. ⁵ „Но не за време на празникот, за да не се побуни народот!“ - заклучија тие.

Помазанието на Исус во Бетанија

(Мк. 14:3-9; Јвн. 12:1-8)

⁶ Исус се наоѓаше во местото Бетанија, во куќата на Симон, кој порано боледувал од лепра, ⁷ кога Му пријде една жена, носејќи скапоцен мирис во шише од алабастер и го полеа врз главата на Исус, Кој седеше на поставената трпеза. ⁸ На ова, Неговите ученици реагираа налутено, велејќи: ⁹ „Зошто се прави ваква штета!? Мирисот можеше да се продаде за скапи пари, а парите да им се разделат на сиромасите!“ ¹⁰ Исус го забележа тоа, па им рече: „Зошто ја прекорувате жената!? Таа направи едно љубезно дело за Мене. ¹¹ Сиромаси секогаш ќе има меѓу вас, но Мене нема секогаш да Ме имате. ¹² Излевајќи го овој мирис врз Моето тело, таа Ме приготви за погреб. ¹³ Отсега, секогаш кога ќе се проповеда оваа Радосна вест, насекаде по светот ќе се спомнува и ова нејзино дело и ќе им се кажува на други, во спомен на оваа жена.“

Јуда подготвува предавство

(Мк. 14:10-11; Лк. 23:3-6) ¹⁴ Тогаш Јуда Искариот, кој беше еден од дванаесетте Исусови ученици, отиде кај свештеничките поглавари и им рече: ¹⁵ „Колку ќе ми платите, ако ви Го предадам Исус?“ Тие му дадоа триесет сребреници. ¹⁶ Оттогаш Јуда бараше згоден момент да Го предаде Исуса.

Пасхалната вечера: предавникот е посочен

(Мк. 14:12-21; Лк. 22:7-13; Јвн. 13:21-30) ¹⁷ На првиот ден од празникот Бесквасници учениците Му пристапија на Исус и Го прашаа: „Каде би сакал да ја приготвиме пасхалната вечера?“ ¹⁸ Исус им рече да отидат во градот и на извесен човек да му кажат вака: „Нашиот Учител вели: ,Дојде Моето време. Сакам да ја одржам пасхалната вечера, заедно со Моите ученици, овде, во твојот дом‘.“ ¹⁹ Учениците постапија онака како што им заповеда Исус и таму ја приготвија пасхалната вечера.

²⁰ Вечерта Исус седеше на трпезата заедно со дванаесеттемина. ²¹ Додека вечераа, Исус им рече: „Еден од вас навистина ќе Ме предаде!“ ²² Оваа изјава ги нажали учениците и еден по еден почнаа да Го прашуваат: „Да не сум јас, Господе?“

²³ Исус им одговори: „Еден од вас, што јаде од иста чинија со Мене, ќе Ме предаде. ²⁴ Навистина, Јас, Синот Човечки, морам да умрам, како што е претскажано во Светото Писмо; но тешко си му на тој човек што ќе Ме предаде Мене, Синот Човечки! Подобро ќе му беше ако воопшто не се родеше!“

²⁵ Тогаш Јуда Го праша: „Учителе, да не сум јас?“ Исус му одговори: „Самиот си кажа!“

Воспоставување на Господовата Вечера (Причест)

(Мк. 14:22-26; Лк. 22:14-23; 1. Кор. 11:23-25) ²⁶ Додека вечераа, Исус зеде леб, го благослови и го раскрши. Потоа им даваше на учениците и им говореше: „Земете и јадете; ова го претставува Моето тело“. ²⁷ Потоа зеде чаша со вино, Му се заблагодари на Бог, им ја подаде чашата на Своите ученици и им рече: „Земете и пијте сите; ²⁸ ова ја претставува Мојата крв - крв на Божјиот завет со вас - крв што се пролева за простување на гревовите на многу луѓе. ²⁹ Ви кажувам дека отсега нема веќе да пијам од лозовиот род, се до денот кога одново ќе пијам со вас, во Царството на Мојот Татко.“ ³⁰ Потоа испеаја псалми и отидоа на Маслиновата Гора.

Петар се заветува на верност

(Мк. 14:27-31; Лк. 22:31-34; Јвн. 13:36-38) ³¹ Тогаш Исус им рече на Своите ученици: „Во текот на оваа ноќ сите вие ќе Ме напуштите, како што е претскажано во Светото Писмо:

,Ќе удрам по Пастирот,

и овците ќе се разбегаат^[a]!‘

³² Но кога ќе воскреснам, ќе ве чекам во Галилеја.“

³³ Петар Му рече: „Дури и ако сите други Те остават, јас никогаш нема да Те оставам!“ ³⁴ Исус му одговори: „Те уверувам дека уште ноќва, пред да пропеат петлите, трипати ќе одречеш дека си Мој следбеник!“ ³⁵ Но Петар пак Му рече: „Дури и ако треба да загинам со Тебе, јас нема да одречам дека сум Твој следбеник!“ Истото го велеа и сите други ученици.

Исусовата молитва во Гетсеманија

(Мк. 14:32-42; Лк. 22:39-46) ³⁶ Во придружба на Своите ученици Исус отиде на едно место наречено Гетсемани^[b]. Кога пристигнаа таму, Тој им рече: „Седете овде, а Јас ќе отидам потаму, да се помолам.“ ³⁷ Со Себе ги зеде Петар и двајцата Завдаеви синови Јаков и Јован. Мошне потресен и натажен, ³⁸ Исус им рече: „Тагата што ја имам во душава Ме убива! Останете овде и бдејте заедно со Мене!“ ³⁹ Потоа Тој се оддалечи малку, падна ничкум и почна да се моли: „Татко Мој, ако е возможно, не дозволувај да страдам^[c] на ваков суров начин; сепак, нека се исполни Твојата волја, а не Мојата.“

⁴⁰ Кога Исус се врати кај Своите ученици ги затекна како спијат. Тогаш му се обрати на Петар: „Зар не можевте да бдеете со Мене еден час!? ⁴¹ Разбудете се и молете се да не бидете совладани од искушението што доаѓа! Зашто, иако духот е храбар, телото е слабо!“

⁴² Потоа Исус повторно се оддалечи малку и продолжи да се моли: „Татко Мој! Ако нема начин да Ме одмине ова горчливо страдање, Јас ќе ја исполнам Твојата волја!“

⁴³ Враќајќи се кај Своите ученици повторно ги затекна на спиење; очите едноставно им се затвораа. ⁴⁴ Исус ги остави и отиде пак да се моли, по третпат повторувајќи ја истата молитва. ⁴⁵ Потоа се врати кај Своите ученици и им рече: „Зар и понатаму спиете и се одморате!? Дојде времето Мене, Синот Човечки, да Ме предадат во рацете на грешници. ⁴⁶ Станувајте, тргнуваме. Предавникот Мој доаѓа.“

Апсењето на Исус

(Мк. 14:43-50; Лк. 22: 47-53; Јвн. 18:3-12) ⁴⁷ Додека Исус зборуваше, пристигна предавникот Јуда. Тој беше еден од дванаесетте Исусови ученици. Со себе водеше голема толпа народ, вооружена со мечеви и со стапови. Сите беа испратени од свештеничките поглавари и од народните старешини. ⁴⁸ Претходно, предавникот Јуда им беше рекол: „Фатете Го Оној што при поздравувањето ќе го бакнам!“ Тоа беше договорениот знак.

⁴⁹ Тој му пријде на Исус и Му рече: „Здраво, Учителе!“ И го бакна. ⁵⁰ Исус му одговори: „По кој повод си дојден, пријателе^[d]?“ Тогаш дојдените со Јуда Го фатија Исуса и Го уапсија. ⁵¹ Наеднаш, еден од оние што беа со Исус извлече нож и, замавнувајќи, му го отсече увото на слугата на Првосвештеникот. ⁵² Но Исус му рече: „Врати го ножот во ножницата! Кој посегнува по нож, од нож и ќе загине! ⁵³ Мислиш дека Јас не можам да побарам од Мојот небесен Татко за миг да испрати повеќе од дванаесет армии^[e] од ангели да не заштитат? ⁵⁴ Но, како ќе се исполни претскажаното во Светото Писмо, според кое ова мора да се случи!?“

⁵⁵ Потоа Исус и се обрати на толпата: „Што сте излегле против Мене со мечеви и стапови, како да Сум разбојник!? Зошто не Ме уапсивте во храмот каде што секојдневно седев и поучував?. ⁵⁶ Но, сето ова се случува вака за да се исполнат запишаните претскажувања на пророците.“

Тогаш сите Негови ученици Го оставија и се разбегаа.

Исус пред Врховниот совет

(Мк. 14:53-65; Лк. 22:54-55; 63-71; Јвн. 18:13-14; 19-24) ⁵⁷ Оние што Го уапсија Исуса, Го одведоа кај Првосвештеникот Кајафа. Кај него се беа собрале вероучителите^[f] и старешините. ⁵⁸ А Петар оддалеку Го следеше, се до дворот на Првосвештеникот. Потоа влезе внатре и седна со чуварите, за да види како ќе заврши сето ова.

⁵⁹ Свештеничките поглавари и целиот Врховен совет^[g] сакаа да Го погубат Исуса и затоа бараа лажни сведоци против Него, ⁶⁰ но не најдоа, иако мнозина пристапуваа со бројни лажни обвиненија. ⁶¹ Најпосле, пристапија двајца и рекоа: „Овој човек тврдеше дека може да го разурне Божјиот храм и за три дена повторно да го подигне!“

⁶² Тогаш Првосвештеникот стана и Му се обрати на Исус: „Зар нема ништо да одговориш против овие обвинувања?“ ⁶³ Исус молчеше. Првосвештеникот повторно Му се обрати: „Те заколнувам пред живиот Бог да ни кажеш, дали си Ти Месијата - Божјиот Син?“

⁶⁴ Исус му одговори: „Самиот кажа! Но на сите вас ви велам:

,Наскоро ќе Ме видите Мене, Синот Човечки,

како седам на почесната, десна страна на Семоќниот,

и како доаѓам на небесните облаци.^[h]‘“

⁶⁵ На ова, Првосвештеникот си ја расцепи облеката во знак на грозење и рече: „Ова е богохулство! Зар ни се потребни други сведоци? Сега го чувме Неговото богохулство! ⁶⁶ Какво е вашето мислење?“ Тие одговорија: „Заслужува смртна казна!“ ⁶⁷ Тогаш едни почнаа да Му плукаат в лице и да Го удираат со тупаници, а други Му удираа шлаканици и ⁶⁸ Му велеа: „Месијо, погоди кој те удри!?“

Петар се откажува од Исус

(Мк. 14:66-72; Лк. 56-62; Јвн. 18:15-18; 25-27) ⁶⁹ За тоа време Петар седеше надвор, во дворот. Една слугинка му пријде и му рече: „И ти беше со Галилеецот Исус!“ ⁷⁰ Но тој пред сите одрекуваше, велејќи: „Не е точно тоа што го тврдиш!“

⁷¹ Кога Петар се упати кон вратата, го виде уште една слугинка и им рече на оние што седеа таму: „И овој човек беше со Исус од Назарет!“ ⁷² Петар повторно одрече и дури се заколна, изјавувајќи: „Не го познавам тој човек!“

⁷³ Малку подоцна, некои од оние што стоеја таму се доближија до Петар и му рекоа: „Навистина, и ти си еден од нив! И говорот^[i] твој те издава!“ ⁷⁴ Но Петар почна да се колне и да ги уверува: „Јас не го познавам тој човек!“

Во тој момент запеа петел. ⁷⁵ Тогаш Петар се сети на Исусовите зборови: „Уште пред петлите да запеат, ти трипати ќе одречеш дека си Мој следбеник.“ Потоа излезе надвор и горко заплака.