ईयोब 17

Marathi Bible: Easy-to-Read Version

³ “देवा, तुझा मला खरोखरच पाठिंबा आहे हे मला दाखव.
    दुसरे कुणीही मला पाठिंबा देणार नाही.
⁴ तू माझ्या मित्रांच्या मनाची कवाडे बंद करुन टाकलीस
    आणि आता त्यांना काही कळत नाही.
    कृपा करुन तू त्यांना विजयी होऊ देऊ नकोस.
⁵ लोक काय म्हणतात ते तुला माहीत आहे
    ‘एखादा माणूस मित्राला ^[a] मदत करण्यासाठी स्वतःच्या मुलांकडे दुर्लक्ष करतो’
    परंतु माझे मित्र मात्र माझ्या विरुध्द गेलेत.
⁶ देवाने माझे नाव म्हणजे सर्वासाठी एक शिवी केली.
    लोक माझ्या तोंडावर थुंकतात.
⁷ दु:ख आणि यातना यांनी मी जवळ जवळ आंधळा झालो आहे,
    माझे शरीर छायेप्रमाणे अतिशय बारीक झाले आहे.
⁸ यामुळे चांगले लोक फार व्यथित झाले आहेत.
    देवाची पर्वा न करणाऱ्या लोकांमुळे निष्पाप लोक व्यथित होतात.
⁹ पण चांगली माणसे मात्र न्यायाने जीवन जगत राहातात.
    निष्पाप लोक अधिक सामर्थ्यवान होतात.

¹⁰ “पण तुम्ही सर्व एकत्र या आणि या सगळ्यात माझीच चूक आहे हे मला दाखवून द्या.
    तुमच्या पैकी कुणीही विद्वान नाही.
¹¹ माझे आयुष्य संपत चालले आहे.
    माझ्या योजना धुळीला मिळवल्या गेल्या आणि माझी आशा नष्ट झाली.
¹² माझे मित्र गोंधळून गेले आहेत.
    त्यांना रात्र दिवसासारखी वाटते.
    अंधार प्रकाशाला पळवून लावतो असे त्यांना वाटते.

¹³ “थडगेच माझे नवीन घर असेल अशी मी आशा करतो.
    अंधाऱ्या थडग्यांत माझे अंथरुण घालण्याची इच्छा मी धरतो.
¹⁴ ‘तू माझा जन्मदाता आहेस’ असे मी थडग्याला
    आणि किड्यांना ‘माझी आई’ किंवा ‘बहीण’ म्हणू शकेन.
¹⁵ परंतु मला जर तेवढी एकच आशा असेल, तर मला मुळीच आशा नाही.
    मला जर तेवढी एकच आशा असेल तर लोकांना मी आशे शिवायच दिसेन.
¹⁶ माझी आशा माझ्याबरोबरच मरेल का?
    ती सुध्दा मृत्युलोकात जाईल का?
    आम्ही बरोबरच मातीत जाऊ का?”