ผู้วินิจฉัย 10

New Thai Version

โทลาและยาอีร์

10 หลังจากที่อาบีเมเลคสิ้นชีวิตแล้ว มีชายผู้หนึ่งจากเผ่าอิสสาคาร์ลุกขึ้นมาช่วยอิสราเอลให้รอดปลอดภัย ชื่อโทลาบุตรของปูอาห์ผู้เป็นบุตรของโดโด อาศัยอยู่ที่เมืองชามีร์ในแถบภูเขาแห่งเอฟราอิม ² เขาวินิจฉัยอิสราเอลได้ 23 ปี สิ้นชีวิตและถูกฝังไว้ที่เมืองชามีร์

³ ต่อจากนั้นยาอีร์ชาวกิเลอาด ได้วินิจฉัยอิสราเอล 22 ปี ⁴ เขามีบุตรชาย 30 คน ขี่ลา 30 ตัว มีเมือง 30 เมืองซึ่งอยู่ในดินแดนของกิเลอาด เรียกว่าฮาวโวทยาอีร์มาจนถึงทุกวันนี้ ⁵ ยาอีร์สิ้นชีวิตและถูกฝังไว้ที่เมืองคาโมน

การไม่เชื่อฟังและการถูกบีบบังคับ

⁶ ชาวอิสราเอลกระทำสิ่งชั่วร้ายในสายตาของพระผู้เป็นเจ้า และบูชาพวกเทวรูปบาอัลและอัชโทเรท เทพเจ้าของอารัม เทพเจ้าของไซดอน เทพเจ้าของโมอับ เทพเจ้าของชาวอัมโมน และเทพเจ้าของชาวฟีลิสเตีย พวกเขาทอดทิ้งพระผู้เป็นเจ้า และไม่นมัสการพระองค์ ⁷ ดังนั้นความโกรธของพระผู้เป็นเจ้าพลุ่งขึ้นตรงสู่อิสราเอล และพระองค์ให้พวกเขาตกอยู่ในมือของชาวฟีลิสเตียและชาวอัมโมน ⁸ พวกเขาบีบคั้นและบีบบังคับชาวอิสราเอลในปีนั้น นับเวลาได้ 18 ปีที่พวกเขาได้บีบบังคับชาวอิสราเอลทุกคนที่อยู่โพ้นแม่น้ำจอร์แดนบนแผ่นดินของชาวอาโมร์ในกิเลอาด ⁹ ชาวอาโมร์ข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปต่อสู้กับยูดาห์ เบนยามิน และพงศ์พันธุ์ของเอฟราอิม จนทำให้อิสราเอลเป็นทุกข์ยิ่งนัก

¹⁰ ชาวอิสราเอลจึงร้องเรียกถึงพระผู้เป็นเจ้า พลางร้องว่า “พวกเรากระทำบาปต่อพระองค์ เพราะเราได้ทอดทิ้งพระเจ้าของเรา และบูชาพวกเทวรูปบาอัล” ¹¹ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับชาวอิสราเอลว่า “เราไม่ได้ช่วยให้เจ้ารอดจากชาวอียิปต์และชาวอาโมร์ ชาวอัมโมน และจากชาวฟีลิสเตียหรอกหรือ ¹² ชาวไซดอน ชาวอามาเลข และชาวมาโอนก็ได้บีบบังคับพวกเจ้า เจ้าได้ร้องเรียกถึงเรา และเราก็ได้ช่วยเจ้าให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของพวกเขา ¹³ เจ้าก็ยังทอดทิ้งเรา ไปบูชาบรรดาเทพเจ้า ฉะนั้นเราจะไม่ช่วยเจ้าให้รอดอีก ¹⁴ ไปร้องเรียกถึงบรรดาเทพเจ้าที่เจ้าเลือก ให้พวกเขาช่วยเจ้าให้รอดในยามทุกข์เถิด” ¹⁵ ชาวอิสราเอลพูดกับพระผู้เป็นเจ้าว่า “พวกเราได้กระทำบาป พระองค์โปรดกระทำต่อเราตามที่เห็นว่าดี ขอเพียงพระองค์ช่วยพวกเราให้พ้นในวันนี้เถิด” ¹⁶ แล้วพวกเขาก็กำจัดบรรดาเทพเจ้าต่างชาติไปเสีย และนมัสการพระผู้เป็นเจ้า และพระองค์ทนต่อความทุกข์ของอิสราเอลไม่ได้อีกแล้ว

¹⁷ ชาวอัมโมนถูกเรียกให้เตรียมทัพ และตั้งค่ายที่กิเลอาด ชาวอิสราเอลก็มารวมตัวกัน และตั้งค่ายที่มิสปาห์ ¹⁸ บรรดาผู้นำของชาวกิเลอาดพูดต่อกันและกันว่า “ใครก็ตามที่เป็นคนแรกที่ต่อสู้กับชาวอัมโมน ก็ให้คนนั้นเป็นหัวหน้าของทุกคนในกิเลอาด”