สุภาษิต 1

New Thai Version

² เพื่อเรียนรู้เรื่องสติปัญญาและระเบียบวินัย
    เพื่อจะได้หยั่งรู้ในคำสั่งสอนอันเปี่ยมด้วยสติปัญญา
³ เพื่อรับเอาระเบียบวินัยด้วยความเข้าใจ
    ความชอบธรรม ความเที่ยงธรรม และความยุติธรรม
⁴ เพื่อมอบความฉลาดรอบคอบแก่คนเขลา
    ให้ความรู้และปฏิภาณแก่ผู้เยาว์
⁵ ผู้มีสติปัญญาย่อมจะฟังและเรียนรู้มากขึ้น
    และผู้ที่หยั่งรู้จะต้องหาคำปรึกษาที่ดี
⁶ เพื่อเข้าใจสุภาษิต คำอุปมา
    ถ้อยคำของผู้มีสติปัญญา อีกทั้งไขข้อปริศนาของเขาได้

⁸ ลูกเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของบิดาของเจ้าเถิด
    และอย่าละเลยคำสอนของมารดาของเจ้า
⁹ เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นดั่งพวงมาลัยอันงามสง่าบนศีรษะของเจ้า
    และเป็นเสมือนสร้อยที่คล้องคอเจ้า
¹⁰ ลูกเอ๋ย ถ้าพวกคนบาปมาล่อใจเจ้า
    ก็อย่าหลงตามเขาไป
¹¹ ถ้าพวกเขาพูดว่า “มากับพวกเรา มาดักซุ่มเพื่อรอทำร้ายคนให้เลือดตก
    เรามาดักโจมตีคนไร้ความผิดกันเถอะ
¹² เรามากลืนกินพวกเขาทั้งเป็นดั่งหลุมลึกแห่งแดนคนตายกัน
    และจัดการเสียให้ราบคาบเหมือนกับพวกที่ลงไปในหลุมฝังศพ
¹³ พวกเราจะพบของมีค่านานาชนิด
    และจะนำของที่ปล้นได้มาเก็บไว้ในบ้านของเราให้เต็ม
¹⁴ มาเสี่ยงทายกับพวกเราเถิด
    เราทุกคนจะได้ใช้จ่ายจากกระเป๋าเดียวกัน”
¹⁵ ลูกเอ๋ย อย่าเดินไปทางเดียวกับพวกเขา
    จงยั้งเท้าของเจ้าให้ห่างจากทางของเขา
¹⁶ เพราะว่าเท้าของพวกเขาวิ่งไปในทางที่ชั่ว
    และรีบเร่งเพื่อทำร้ายให้เลือดตก
¹⁷ ไร้ประโยชน์ที่จะเหวี่ยงตาข่าย
    ให้นกเห็น
¹⁸ แต่คนพวกนี้ดักซุ่มเพื่อรอทำร้ายให้เลือดตัวเองตก
    เขาก็ทำร้ายชีวิตของตนเองด้วย
¹⁹ นั่นแหละคือจุดจบของทุกคนที่กอบโกยหาผลประโยชน์อย่างไม่เป็นธรรม
    ซึ่งจะคร่าชีวิตของพวกเขาไปด้วย

²⁰ สติปัญญาร้องเสียงดังอยู่ข้างนอก
    เธอป่าวร้องอยู่ที่ลานชุมนุม
²¹ เธอกำลังเปล่งเสียงที่หัวถนนซึ่งมีเสียงอึกทึกครึกโครม
    และที่ทางเข้าประตูเมืองเธอก็ร้องด้วยว่า
²² “เจ้าคนเขลาเอ๋ย เจ้าจะรักความเซ่อไปนานแค่ไหน
    คนช่างเย้ยหยันจะชื่นชอบการเย้ยหยันไปอีกนานแค่ไหน
    และคนโง่จะเกลียดชังความรู้ไปนานเพียงไร
²³ จงใส่ใจในคำเตือนของเรา
    ดูเถิด เราจะหลั่งวิญญาณของเราสู่เจ้าทั้งหลาย
    เราจะทำให้เจ้ารู้คำกล่าวของเรา
²⁴ เป็นเพราะเราได้เรียกเจ้า แต่เจ้ากลับปฏิเสธ
    เรายื่นมือของเราออกมาให้ แต่ก็ไม่มีผู้ใดสนใจ
²⁵ พวกเจ้าเพิกเฉยกับคำแนะนำของเรา
    และไม่ต้องการคำเตือนของเรา
²⁶ แม้แต่เราก็จะยังหัวเราะเยาะความวิบัติของเจ้า
    เราจะล้อเลียนเมื่อภัยพิบัติมาถึงตัวเจ้า
²⁷ เมื่อภัยพิบัติกระหน่ำสู่เจ้าดั่งพายุ
    และความวิบัติถาโถมเข้าหาเจ้าดั่งพายุหมุน
    เมื่อความยากลำบากและความทุกข์มาถึงตัวเจ้า
²⁸ ถึงแม้พวกเขาจะเรียกหาเรา เราก็จะไม่ตอบ
    ถึงเขาจะเพียรค้นหา ก็จะไม่พบเรา
²⁹ ก็เพราะว่าพวกเขาเกลียดความรู้
    และไม่ได้เลือกความเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้า
³⁰ พวกเขาไม่ยอมรับคำแนะนำของเรา
    และปฏิเสธคำเตือนของเรา
³¹ ฉะนั้น พวกเขาจะกินผลจากการเลือกของเขาเอง
    และจะอิ่มจากผลของแผนการที่ตนได้วางไว้
³² ด้วยว่าคนเขลาถูกฆ่าตายเพราะไม่ยอมฟัง
    และการไม่เดือดเนื้อร้อนใจของคนโง่จะทำลายเขาเอง
³³ แต่สำหรับผู้ที่ฟังเราก็จะอยู่อย่างปลอดภัย
    และไม่ต้องสะทกสะท้านต่อความเลวร้าย”