15 คำตอบที่สุภาพอ่อนโยนช่วยให้พ้นจากความขุ่นเคือง
    ในขณะที่คำโต้แย้งแข็งกร้าวจะทำให้เกิดความโกรธ
² สิ่งที่บรรดาผู้มีสติปัญญาพูดเป็นความรู้
    แต่ปากของคนโง่ส่งให้ความโง่พวยพุ่งออกมา
³ ตาของพระผู้เป็นเจ้ามองเห็นทุกหนทุกแห่ง
    พระองค์เฝ้าดูทั้งบรรดาคนชั่วและคนดี
⁴ ลิ้นที่ทำการบำบัดคือต้นไม้แห่งชีวิต
    แต่ลิ้นที่ลวงหลอกทำให้วิญญาณปวดร้าว
⁵ คนโง่ไม่ยอมรับระเบียบวินัยจากบิดา
    แต่ผู้ที่รับคำตักเตือนเป็นคนฉลาดรอบคอบ
⁶ ผู้มีความชอบธรรมมีทรัพย์สมบัติมากมายอยู่ในบ้าน
    แต่สิ่งที่คนชั่วร้ายได้รับคือความลำบาก
⁷ ปากของผู้มีสติปัญญาป่าวประกาศความรู้
    แต่ใจของคนโง่ไม่เป็นเช่นนั้น
⁸ เครื่องสักการะของคนชั่วร้ายเป็นที่น่ารังเกียจต่อพระผู้เป็นเจ้า
    แต่คำอธิษฐานจากบรรดาผู้มีความชอบธรรมเป็นที่โปรดปรานของพระองค์
⁹ วิถีทางของคนชั่วเป็นที่น่ารังเกียจต่อพระผู้เป็นเจ้า
    แต่พระองค์รักคนที่มุ่งมั่นในความชอบธรรม
¹⁰ โทษมหันต์มีไว้สำหรับคนที่หันเหไปจากวิถีทางที่ถูกต้อง
    คนที่เกลียดชังการตักเตือนจะวอดวาย
¹¹ แดนคนตายและความวิบัติเปิดชัดแจ้ง ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า
    แล้วใจของมนุษย์เล่า จะเปิดชัดยิ่งกว่าเพียงไร
¹² คนช่างเย้ยหยันไม่ชอบคนที่ตักเตือนเขา
    เขาจะไม่ไปมาหาสู่กับคนที่มีสติปัญญา
¹³ ใจที่มีความยินดีส่งผลให้ใบหน้าแจ่มใส
    แต่เมื่อใจมีความเศร้า วิญญาณจะมีแต่ความบอบช้ำ
¹⁴ ใจของผู้หยั่งรู้แสวงหาความรู้
    แต่ปากของคนโง่กินได้แต่ความไร้ปัญญา
¹⁵ วันเวลาของผู้มีความทุกข์ย่ำแย่อยู่เสมอ
    ในขณะที่ใจร่าเริงก็เสมือนได้อยู่ร่วมในงานเลี้ยงฉลองเรื่อยไป
¹⁶ การมีอยู่เพียงน้อยนิดและรู้จักเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้ายังจะดีกว่า
    การมีทรัพย์สมบัติมหาศาลแต่อยู่ในความวุ่นวายสับสน
¹⁷ อยู่ในที่มีผักรับประทานและมีความรักอยู่ด้วย
    ยังดีกว่ามีเนื้อนุ่มๆ รับประทานในที่มีความเกลียดชัง
¹⁸ คนอารมณ์ร้ายมักก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาท
    แต่คนโกรธยากช่วยให้การโต้เถียงผ่อนหนักเป็นเบา
¹⁹ ทางของคนเกียจคร้านเหมือนมีรั้วหนามขวางกั้น
    แต่ทางของผู้มีความชอบธรรมกลับราบเรียบ
²⁰ ลูกที่มีสติปัญญาทำให้บิดายินดี
    แต่คนโง่เง่าดูหมิ่นมารดาของเขา
²¹ คนสิ้นคิดยินดีกับความโง่ของตน
    ส่วนคนที่หยั่งรู้เดินตรงไปข้างหน้า
²² แผนการจะผิดพลาดเมื่อปราศจากคำปรึกษา
    เมื่อได้คำปรึกษามากมายแผนการก็สำเร็จลุล่วง
²³ คำตอบที่เหมาะสมนำมาซึ่งความยินดี
    และคำพูดที่เหมาะตามกาลเทศะก็ช่างวิเศษนัก
²⁴ ผู้มีสติปัญญาย่อมมีวิถีทางแห่งชีวิตที่นำไปสู่เบื้องบน
    นำให้เขาพ้นจากแดนคนตายที่เบื้องล่าง
²⁵ พระผู้เป็นเจ้าจะพังบ้านของผู้หยิ่งยโสให้ทลายลง
    แต่พระองค์จะก่อตั้งเขตแดนของหญิงม่ายไว้
²⁶ ความคิดชั่วร้ายเป็นที่น่ารังเกียจต่อพระผู้เป็นเจ้า
    แต่คำพูดที่น่าฟังช่างบริสุทธิ์
²⁷ คนโลภที่ไม่เป็นธรรมนำความยุ่งยากมาสู่ครอบครัวของตน
    แต่คนที่รังเกียจสินบนจะมีชีวิตอยู่รอด
²⁸ ใจของผู้มีความชอบธรรมจะไตร่ตรองก่อนพูด
    แต่ปากของคนชั่วร้ายจะพรั่งพรูเรื่องพล่อยๆ ออกมา
²⁹ พระผู้เป็นเจ้าอยู่ห่างจากคนชั่ว
    แต่จะได้ยินคำอธิษฐานของบรรดาผู้มีความชอบธรรม
³⁰ ดวงตาเปี่ยมประกายส่งผลให้ผู้ที่สังเกตเห็นมีใจยินดี
    ข่าวดีก็ช่วยให้ร่างกายมีสุขภาพดี
³¹ คนที่ฟังคำตักเตือนอันก่อให้เกิดชีวิต
    จะอยู่ร่วมกับบรรดาผู้มีสติปัญญา
³² คนที่ละเลยคำสั่งสอนคือผู้ที่ดูหมิ่นตัวเอง
    แต่คนที่ฟังคำตักเตือนจะได้มาซึ่งความเข้าใจ
³³ ความเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้าเป็นรากฐานของสติปัญญา
    และการถ่อมตัวนำมาซึ่งการได้รับเกียรติ