⁷ มาบัดนี้ ลูกๆ เอ๋ย เจ้าจงฟังเรา
    และอย่าหันเหไปจากคำพูดที่ออกจากปากของเรา
⁸ จงอยู่เสียให้ห่างจากนาง
    และอย่าเข้าไปใกล้ประตูบ้านของนาง
⁹ เพราะเกรงว่าเจ้าจะเสียพลังวัยหนุ่มของเจ้าแก่ผู้อื่น
    และเสียจำนวนปีของเจ้าแก่คนโหดร้าย
¹⁰ เกรงว่าบรรดาคนแปลกหน้าจะชิงความมั่งมีของเจ้าไป
    และแรงงานที่เจ้าตรากตรำมา ก็เป็นของคนบ้านอื่น
¹¹ และเจ้าจะต้องคร่ำครวญในบั้นปลายชีวิตของเจ้า
    เวลาที่ร่างกายของเจ้าถูกกลืนกิน
¹² และเจ้าจะพูดว่า “ข้าเคยเกลียดระเบียบวินัยมามากแค่ไหน
    และใจของข้าไม่ยอมรับคำเตือน
¹³ ข้าไม่ฟังเสียงของเหล่าครูอาจารย์
    อีกทั้งไม่ได้เงี่ยหูฟังผู้สอนของข้า
¹⁴ ข้าเกือบจะถูกทำลายเป็นผุยผง
    ในท่ามกลางที่ประชุม”

¹⁵ จงดื่มน้ำจากโถของเจ้าเอง
    และน้ำจืดจากบ่อของเจ้าเอง
¹⁶ สมควรหรือที่บ่อน้ำพุของเจ้าจะกระเซ็นออกไปภายนอก
    และน้ำจากลำธารไหลสู่ถนน
¹⁷ ให้นางเป็นของเจ้า ของเจ้าเท่านั้น
    อย่าให้นางเป็นของคนแปลกหน้าด้วย
¹⁸ จงให้น้ำพุของเจ้าได้รับพระพร
    และจงชื่นชมยินดีในภรรยาที่เจ้ามีตั้งแต่ยังหนุ่ม
¹⁹ ดังเช่นกวางตัวเมียอันเป็นที่รักและสง่างาม
    จงให้อกของเธอทำให้เจ้าพอใจตลอดเวลา
    เจ้าจงดื่มด่ำอยู่กับความรักของนาง
²⁰ ลูกเอ๋ย ทำไมเจ้าจึงจะดื่มด่ำกับหญิงที่ล่วงประเวณี
    และโอบกอดอกของหญิงโสเภณีเล่า
²¹ เพราะวิถีทางของผู้ชายอยู่ในสายตาของพระผู้เป็นเจ้า
    และพระองค์ตรวจสอบทุกวิถีทางของเขา
²² คนชั่วร้ายจะถูกจับได้ก็ด้วยบาปของเขาเอง
    และจะถูกดักจับด้วยตาข่ายบาปของตน
²³ เขาจะตายเพราะขาดระเบียบวินัย
    และเพราะความโง่เง่าที่สุดของเขาจึงถูกนำไปในทางที่ผิด