อพยพ 38

New Thai Version

แท่นบูชาที่ใช้เผาสัตว์เพื่อเป็นของถวาย

38 เขาสร้างแท่นบูชาที่ใช้เผาสัตว์เพื่อเป็นของถวายสี่เหลี่ยมจัตุรัสด้วยไม้สีเสียด ขนาดกว้างยาวเท่ากันคือ 5 ศอก สูง 3 ศอก ² มีเชิงงอนที่มุมทั้งสี่ทำจากไม้ชิ้นเดียวกันกับตัวแท่น แล้วเขาหุ้มแท่นนั้นด้วยทองสัมฤทธิ์ ³ ตีภาชนะทุกชิ้นสำหรับแท่นบูชา คือหม้อ ทัพพี อ่างน้ำ ส้อม และถาดเก็บถ่านร้อน ภาชนะทุกชิ้นตีด้วยทองสัมฤทธิ์ ⁴ และมีตะแกรงสำหรับแท่นบูชาที่ตีจากทองสัมฤทธิ์ ห้อยไว้ที่มุมทั้งสี่ใต้ขอบแท่น ⁵ ห่วง 4 อันสำหรับมุมทั้งสี่ของตะแกรงทองสัมฤทธิ์ตีขึ้นสำหรับคล้องคานหาม ⁶ เขาสร้างคานหามด้วยไม้สีเสียดหุ้มทองสัมฤทธิ์ ⁷ แล้วสอดคานไว้ในห่วงที่ด้านข้างของแท่นบูชาสำหรับใช้หาม เขาใช้ไม้กระดานทำแท่นเป็นลักษณะกล่องเปิดโล่ง

อ่างชำระล้าง

⁸ เขาหล่ออ่างพร้อมฐานด้วยทองสัมฤทธิ์ ซึ่งเอามาจากกระจกส่องหน้าของบรรดาหญิงปฏิบัติงานที่ทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย

ลานรอบกระโจมที่พำนัก

⁹ แล้วเขาปรับพื้นที่โดยรอบกระโจมที่พำนักด้านทิศใต้ให้เป็นลาน และแขวนผ้าป่านทอเนื้อดียาว 100 ศอก ¹⁰ มีเสาหลัก 20 ต้นกับฐานทองสัมฤทธิ์ 20 อัน ส่วนขอเกี่ยวและราวตีด้วยเงิน ¹¹ ส่วนด้านเหนือยาว 100 ศอก เสาหลัก 20 ต้นและฐาน 20 อันเป็นทองสัมฤทธิ์ ส่วนขอเกี่ยวและราวตีด้วยเงิน ¹² สำหรับด้านตะวันตก แขวนผ้ากว้าง 50 ศอก บนเสาหลัก 10 ต้นกับฐาน 10 อัน ตีขอเกี่ยวและราวด้วยเงิน ¹³ ลานด้านหน้าทางทิศตะวันออกมีความกว้าง 50 ศอก ¹⁴ ผ้าแขวนสำหรับด้านหนึ่งของประตูมีขนาด 15 ศอก มีเสาหลัก 3 ต้นพร้อมด้วยฐาน 3 อัน ¹⁵ อีกด้านก็มีผ้าแขวนขนาด 15 ศอก กับเสาหลัก 3 ต้นและฐาน 3 อันเช่นกัน ¹⁶ ทุกด้านของลานมีผ้าป่านทอเนื้อดีแขวนไว้โดยรอบ ¹⁷ ฐานของเสาหลักเป็นทองสัมฤทธิ์ ส่วนขอเกี่ยวและราวที่เสาหลักตีด้วยเงิน ที่ยอดเสาก็หุ้มด้วยเงิน และเสาหลักทุกต้นที่รอบลานมีราวและขอเกี่ยวตีด้วยเงิน ¹⁸ ม่านบังตาสำหรับประตูทางเข้าลานปักลวดลายด้ายทอสีน้ำเงิน ม่วง และแดงสด และผ้าป่านทอเนื้อดี ได้ความยาว 20 ศอก สูงและกว้าง 5 ศอก เหมือนกับผ้าแขวนที่ลาน ¹⁹ เสาหลักรับม่านมี 4 ต้น ฐานทั้งสี่หล่อด้วยทองสัมฤทธิ์ ขอเกี่ยวตีด้วยเงิน ที่ยอดเสาและราวหุ้มด้วยเงิน ²⁰ หมุดทุกตัวสำหรับกระโจมที่พำนักและรอบลานเป็นทองสัมฤทธิ์

วัสดุใช้สำหรับกระโจมที่พำนัก

²¹ วัสดุที่ใช้สำหรับกระโจมที่พำนัก ซึ่งเป็นกระโจมที่พำนักแห่งพันธสัญญามีตามลำดับรายการดังต่อไปนี้ โมเสสสั่งให้ระบุไว้ว่ามีชาวเลวีเป็นคนนับจำนวนภายใต้การควบคุมของอิธามาร์บุตรของอาโรนปุโรหิต ²² เบซาเลลบุตรของอุรีผู้เป็นบุตรของฮูร์จากเผ่ายูดาห์ได้ทำทุกสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชาไว้กับโมเสส ²³ ผู้ร่วมงานกับเขาคือโอโฮลีอับบุตรของอาหิสะมัคจากเผ่าดาน เขาเป็นทั้งช่างฝีมือ นักออกแบบ และช่างปั่นด้ายสีน้ำเงิน ม่วง และแดงสด และผ้าป่านทอเนื้อดี

²⁴ ทองคำทั้งหมดที่ใช้ในงานสร้างทุกส่วนของสถานที่บริสุทธิ์เป็นทองที่ได้จากเครื่องโบกถวาย มีน้ำหนัก 29 ตะลันต์ 730 เชเขล^[a] ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ²⁵ และมวลชนที่ถูกนับในทะเบียนสำมะโนประชากรมอบเงินหนัก 100 ตะลันต์ 1,775 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ²⁶ หัวละ 1 เบคา (คือครึ่งเชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์) ทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปถูกนับในทะเบียนสำมะโนประชากร ตั้งแต่อายุ 20 ปีขึ้นไป มีชายจำนวน 603,550 คน ²⁷ เงินหนัก 100 ตะลันต์ใช้สำหรับหล่อทำฐานของสถานที่บริสุทธิ์และม่านกั้น รวมฐานทั้งหมดได้ 100 อันซึ่งใช้ 100 ตะลันต์ คือฐานละ 1 ตะลันต์ ²⁸ และสำหรับ 1,775 เชเขลนั้น เขาตีขอเกี่ยวสำหรับเสาหลัก หุ้มยอดเสาและราวด้วยเงิน ²⁹ ส่วนทองสัมฤทธิ์ที่ได้มาจากเครื่องโบกถวายเป็นจำนวน 70 ตะลันต์ 2,400 เชเขล ³⁰ เขาใช้ทองสัมฤทธิ์สำหรับหล่อฐานที่ทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย สร้างแท่นบูชากับตะแกรง และเครื่องใช้ประกอบทั้งหมดของแท่น ³¹ หล่อฐานรอบลาน ฐานประตูทางเข้าลาน หมุดทั้งหมดสำหรับกระโจมที่พำนักและรอบๆ ลาน