“จงรักษาความเป็นธรรม
    และปฏิบัติด้วยความชอบธรรม
เพราะความรอดพ้นที่มาจากเราจะมาในไม่ช้า
    และความชอบธรรมของเราจะเป็นที่ประจักษ์
² ผู้ที่เป็นสุขได้แก่ผู้ที่ปฏิบัติตามนี้
    และบุตรมนุษย์ที่เคร่งครัดทำตาม
ผู้รักษาวันสะบาโต ไม่ดูหมิ่นวันสะบาโต
    และมือของเขาไม่กระทำสิ่งชั่วร้ายใดๆ”

“สำหรับบรรดาขันทีที่รักษาวันสะบาโตของเรา
    ผู้เลือกสิ่งที่ทำให้เราพอใจ
    และเคร่งครัดทำตามพันธสัญญาของเรา
⁵ เราจะมอบอนุสรณ์และชื่อที่ดียิ่งกว่า
    บรรดาบุตรชายบุตรหญิงในบ้านของเรา
    และภายในกำแพงของเรา
เราจะมอบชื่ออันเป็นนิรันดร์
    ซึ่งจะไม่มีวันถูกตัดทิ้งให้แก่พวกเขา
⁶ และบรรดาชนต่างชาติที่หันเข้าหาพระผู้เป็นเจ้า
    เพื่อปรนนิบัติรับใช้พระองค์ เพื่อรักพระนามของพระผู้เป็นเจ้า
    และเพื่อเป็นบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์
ทุกคนที่รักษาวันสะบาโตและไม่ดูหมิ่นวันสะบาโต
    และเคร่งครัดทำตามพันธสัญญาของเรา
⁷ เราจะนำคนเหล่านี้ไปยังภูเขาอันบริสุทธิ์ของเรา
    และให้พวกเขามีใจยินดีอยู่ในตำหนักแห่งการอธิษฐานของเรา
สัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวายและเครื่องสักการะของพวกเขา
    จะเป็นที่ยอมรับบนแท่นบูชาของเรา
เพราะตำหนักของเราจะได้ชื่อว่า
    ตำหนักอธิษฐานสำหรับชนชาติทั้งปวง”
⁸ พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่
    ผู้รวบรวมอิสราเอลที่ถูกเนรเทศกล่าวดังนี้ว่า
“นอกจากบรรดาผู้ที่ถูกรวบรวมไว้แล้ว
    เรายังจะรวบรวมผู้อื่นให้กับพวกเขาอีกด้วย”

⁹ เจ้าสัตว์ป่าทั้งปวงในทุ่งนา
    และในป่า พวกเจ้าจงมากิน
¹⁰ ผู้เฝ้ายามของเขาตาบอด
    เขาทุกคนขาดความรู้
เขาทุกคนเป็นสุนัขใบ้
    เห่าไม่ได้
เอาแต่นอน ช่างฝัน
    และชอบหลับนอน
¹¹ สุนัขพวกนี้เจริญอาหารมาก
    กินไม่เคยอิ่ม
แต่พวกเขาเป็นผู้เลี้ยงดูฝูงแกะที่ไม่มีความเข้าใจ
    พวกเขาทุกคนได้เดินไปตามทางของเขาเอง
    เพื่อผลประโยชน์ของตัวเขาเอง ไม่เว้นสักคน
¹² พวกเขาพูดว่า “มาเถิด เราจะหาเหล้าองุ่นมา
    เรามาดื่มสุรากันให้หนัก
และวันพรุ่งนี้ก็จะเป็นอย่างวันนี้
    สุขสำราญเกินคาด”