ข้าพเจ้าจะยืนเฝ้ายาม
และประจำการบนเชิงเทิน
ข้าพเจ้าจะคอยดูว่าพระองค์จะตรัสประการใดแก่ข้าพเจ้า
และข้าพเจ้าจะตอบคำร้องทุกข์นี้อย่างไร[a]

คำตอบขององค์พระผู้เป็นเจ้า

แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า

“จงเขียนสิ่งที่เราเปิดเผยแก่เจ้า
ให้เห็นชัดเจนบนแผ่นจารึก
เพื่อว่าทุกคนที่อ่านจะเข้าใจได้ทันที[b]
เพราะสิ่งที่เราจะเปิดเผยแก่เจ้านั้นยังรอกำหนดเวลาอยู่
เป็นเรื่องวาระสุดท้าย
และจะพิสูจน์ได้ว่าไม่ใช่เรื่องเท็จ
แม้จะเนิ่นช้าอยู่ ก็จงอดใจรอ
มันจะมาถึงอย่างแน่นอนและจะไม่ล่าช้า[c]

“ดูเถิด เขาผยองขึ้น
ความปรารถนาของเขาไม่ถูกทำนองคลองธรรม
แต่คนชอบธรรมจะดำรงชีวิตโดยความเชื่อ[d]ของเขา
อันที่จริงเหล้าองุ่นทรยศเขา
เขาหยิ่งผยองและไม่เคยพักสงบ
เพราะเขาตะกละเหมือนหลุมฝังศพ
และเหมือนความตายซึ่งไม่เคยอิ่ม
เขารวบรวมประชาชาติมาเป็นของตน
และจับชนชาติทั้งปวงมาเป็นเชลย

“คนเหล่านั้นทั้งหมดจะไม่ร้องยั่วเย้าเขาด้วยคำเยาะเย้ยและคำสบประมาทหรอกหรือว่า

“ ‘วิบัติแก่เขาผู้เอาของที่ขโมยมากองสุมไว้
และทำให้ตนเองร่ำรวยโดยการขู่กรรโชก!
สิ่งนี้จะต้องดำเนินไปอีกนานเพียงใด?’
เจ้าหนี้ของเจ้าจะไม่ลุกฮือขึ้นในทันทีทันใดหรือ?
เขาจะไม่ตื่นขึ้นและทำให้เจ้าตัวสั่นงันงกหรือ?
เมื่อนั้นเจ้าจะตกเป็นเหยื่อของเขา
เพราะเจ้าได้ปล้นชิงมาหลายชาติ
ชนชาติที่เหลืออยู่จะปล้นเจ้า
เพราะเจ้าทำให้คนต้องหลั่งเลือด
เจ้าได้ทำลายดินแดนและเมืองต่างๆ ตลอดจนทุกคนในนั้น

“วิบัติแก่เขาผู้สร้างอาณาจักรของตนด้วยสิ่งที่ได้มาอย่างอยุติธรรม
เพื่อสร้างรังไว้บนที่สูง
เพื่อหนีจากเงื้อมมือแห่งหายนะ!
10 เจ้าวางแผนให้หลายชนชาติถูกทำลาย
ก่อความอัปยศแก่เรือนของเจ้าเองและทำให้ชีวิตของตนเองต้องเสียไป
11 ก้อนหินที่ผนังจะส่งเสียงร้อง
และไม้ขื่อไม้คานก็จะส่งเสียงสะท้อน

12 “วิบัติแก่ผู้สร้างนครด้วยการนองเลือด
และตั้งเมืองด้วยอาชญากรรม!
13 พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ได้ทรงตัดสินพระทัยไว้แล้วไม่ใช่หรือว่า
การลงแรงทำงานของชนชาตินั้นก็เป็นเพียงเชื้อไฟ
การตรากตรำจนสิ้นแรงของชนชาติต่างๆ ก็สูญเปล่า?
14 เพราะโลกจะเต็มไปด้วยความรู้ถึงพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ดั่งห้วงนํ้าทั้งหลายที่ปกคลุมท้องทะเล

15 “วิบัติแก่ผู้ที่ให้เหล้าองุ่นเพื่อนบ้านดื่ม
เทเหล้าจากถุงหนังให้เขาจนเมามาย
เพื่อจะได้จ้องดูร่างเปลือยเปล่าของเขา
16 เจ้าจะเต็มไปด้วยความอับอายแทนที่จะได้เกียรติยศ
บัดนี้ถึงคราวของเจ้า! จงดื่มสิ และเจ้าจะถูกเปิดเผยความเปลือยเปล่า[e]!
ถ้วยจากพระหัตถ์ขวาขององค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังเวียนมาถึงเจ้า
แล้วความอัปยศอดสูจะบดบังเกียรติยศของเจ้า
17 ความโหดร้ายที่เจ้าทำไว้แก่เลบานอนจะล้มล้างเจ้า
และการที่เจ้าทำลายล้างสัตว์ต่างๆ จะทำให้เจ้าหวาดกลัว
เพราะเจ้าทำให้คนต้องหลั่งเลือด
เจ้าได้ทำลายดินแดนและเมืองต่างๆ ตลอดจนทุกคนในนั้น

18 “รูปเคารพมีคุณค่าอะไรในเมื่อมนุษย์เป็นผู้แกะสลักมันขึ้น?
หรือรูปที่สอนความเท็จนั้นมีคุณค่าอะไร?
เพราะผู้ที่สร้างรูปนั้นขึ้นก็วางใจในสิ่งที่ตนสร้าง
เขาสร้างรูปเคารพที่พูดไม่ได้
19 วิบัติแก่ผู้ที่กล่าวกับไม้ว่า ‘จงมีชีวิตขึ้นมาเถิด!’
หรือกล่าวแก่หินไร้ชีวิตว่า ‘จงตื่นขึ้นมาเถิด!’
มันจะให้คำแนะนำได้หรือ?
เขาหุ้มมันด้วยทองและเงิน
มันไม่มีลมหายใจ”

20 แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับในพระวิหารศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
ให้ทั้งโลกจงเงียบอยู่ต่อหน้าพระองค์

Footnotes

  1. 2:1 หรือและจะตอบประการใด เมื่อข้าพเจ้าถูกตำหนิ
  2. 2:2 หรือผู้นำสารจะได้นำวิ่งไป
  3. 2:3 หรือถึงแม้พระองค์จะเนิ่นช้าอยู่ ก็จงอดใจรอ / พระองค์จะมาถึงอย่างแน่นอนและจะไม่ล่าช้า
  4. 2:4 หรือความซื่อสัตย์
  5. 2:16 หรือและโซซัดโซเซไป

ข้าพเจ้าจะคอยเฝ้าไว้
    และประจำอยู่ในที่คุ้มกันอันแข็งแกร่ง
ข้าพเจ้าจะดูว่า พระองค์จะพูดอย่างไรกับข้าพเจ้า
    และข้าพเจ้าจะตอบอย่างไรเกี่ยวกับการพร่ำบ่นในครั้งนี้

ผู้มีความชอบธรรมจะมีชีวิตได้โดยความเชื่อ

พระผู้เป็นเจ้าจึงตอบดังนี้

“จงบันทึกภาพนิมิต
    เขียนให้ชัดเจนบนแผ่นศิลา
    เพื่อคนประกาศจะอ่านได้โดยง่าย
เพราะภาพนิมิตยังรอให้ถึงกำหนดเวลา
    ภาพนิมิตพูดถึงบั้นปลาย
    จะพิสูจน์ได้ว่าไม่ใช่ความเท็จ
แม้จะดูเหมือนว่าเชื่องช้า แต่จงรอ
    สิ่งนั้นจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
    และจะไม่ล่าช้า

เห็นไหมล่ะ เขาหยิ่งผยอง
    จิตใจของเขาไม่เที่ยงธรรม
แต่ผู้มีความชอบธรรมจะมีชีวิตได้โดย
    ความเชื่อของเขา[a]
จริงทีเดียว เหล้าองุ่นทรยศเขา
    เขาเย่อหยิ่งและไม่เคยสงบนิ่ง
เพราะความโลภของเขาเปิดกว้างอย่างแดนคนตาย
    และเป็นเหมือนความตายที่ไม่มีวันพึงพอใจ
เขารวบรวมประชาชาติทั้งปวงมาเป็นของเขาเอง
    และจับชนชาติทั้งปวงไปเป็นเชลย

คนทั้งหลายจะไม่ถากถางเขาด้วยการหัวเราะเยาะและดูหมิ่นดังนี้หรือว่า

‘วิบัติจงเกิดแก่คนที่สะสมสิ่งที่ไม่ได้เป็นของเขา
    และกอบโกยความมั่งมีให้แก่ตนเองด้วยการบีบคั้น
    จะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานเพียงไร’
บรรดาเจ้าหนี้ของเจ้าจะไม่ลุกขึ้นมาอย่างฉับพลันหรอกหรือ
    พวกเขาจะไม่ตื่นขึ้นและทำให้เจ้าสั่นสะท้านหรือ
    แล้วเจ้าก็จะกลายเป็นเหยื่อของพวกเขา
เพราะเจ้าได้ปล้นระดมประชาชาติจำนวนมาก
    บรรดาชนชาติที่เหลืออยู่จะปล้นระดมเจ้า
เพราะการนองเลือดและความรุนแรงที่เจ้าได้กระทำแก่แผ่นดิน
    แก่เมืองต่างๆ และแก่ชาวเมืองทั้งหลาย

วิบัติจงเกิดแก่คนที่สร้างคฤหาสน์ของเขาซึ่งได้มาจากผลประโยชน์ที่ไร้คุณธรรม
    เพื่อตั้งที่อยู่ของเขาไว้บนที่สูง
    เพื่อหนีให้พ้นจากความพินาศ
10 อุบายของเจ้าได้นำความอับอายสู่คฤหาสน์ของเจ้า
    และทำให้ชนชาติจำนวนมากพินาศ
    จนถึงกับทำลายชีวิตของเจ้าเอง
11 กำแพงหินจะส่งเสียงร้อง
    และคานไม้จะสะท้อนตอบเสียงนั้น

12 วิบัติจงเกิดแก่คนที่สร้างเมืองด้วยการนองเลือด
    และก่อสร้างเมืองด้วยความชั่วร้าย
13 ดูเถิด ไม่ใช่พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาหรอกหรือที่ตัดสินว่า
    แรงงานของบรรดาชนชาติกลับกลายเป็นเชื้อเพลิง
    และบรรดาประชาชาติก็เหนื่อยล้าไปโดยเปล่าประโยชน์
14 เพราะแผ่นดินโลกจะบริบูรณ์
    ด้วยความรู้แห่งพระบารมีของพระผู้เป็นเจ้า เหมือนน้ำที่เต็มทะเล

15 วิบัติจงเกิดแก่คนที่ให้บรรดาเพื่อนบ้านดื่ม
    เทเหล้าจากถุงบรรจุเหล้าองุ่นจนทำให้พวกเขาเมามาย
    เพื่อจะได้มองดูร่างกายที่เปลือยเปล่าของพวกเขา
16 เจ้าจะได้รับความอับอายแทนสง่าราศี
    คราวนี้เป็นเวลาของเจ้า จงดื่มและเปลือยเปล่า
ถ้วยจากมือขวาของพระผู้เป็นเจ้า
    กำลังเวียนมาถึงตัวเจ้า
    และความอัปยศจะปกคลุมสง่าราศีของเจ้า
17 ความรุนแรงที่เจ้าได้กระทำแก่เลบานอนจะเกิดขึ้นกับเจ้าเช่นเดียวกันอย่างท่วมท้น
    และเจ้าทำให้สัตว์วอดวายเช่นไรเจ้าก็จะต้องหวาดหวั่นเช่นนั้น
เพราะการนองเลือด และความรุนแรงที่เจ้าได้กระทำต่อแผ่นดิน
    ต่อเมืองต่างๆ และต่อชาวเมืองทั้งหลาย

18 รูปเคารพมีค่าอะไรในเมื่อมีคนแกะสลักมันขึ้นมา
    หรือรูปบูชาที่สอนความเท็จ
เพราะคนที่ทำมันขึ้นมาวางใจในสิ่งที่ตนสร้างขึ้น
    เขาทำรูปเคารพซึ่งไม่สามารถพูดได้
19 วิบัติแก่คนที่พูดกับสิ่งที่เป็นไม้ว่า
    ‘จงมีชีวิตขึ้นมา’
หรือพูดกับหินซึ่งไม่มีชีวิตว่า
    ‘จงลุกขึ้นเถิด’
มันให้คำแนะนำได้หรือ
    มันถูกแปะด้วยทองคำและเงิน
    มันไม่มีลมหายใจ
20 แต่พระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่ในพระวิหารอันบริสุทธิ์ของพระองค์
    ให้ทั่วแผ่นดินโลกนิ่งเงียบ ณ เบื้องหน้าพระองค์”