เพลงคร่ำครวญ 5

New Thai Version

5 โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดระลึกเถิดว่า ได้เกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา
    โปรดมองดูความอับอายของพวกเรา
² แผ่นดินของพวกเรากลายเป็นของคนแปลกหน้าแล้ว
    บ้านเมืองของเราเป็นของชนต่างชาติ
³ พวกเราได้กลายมาเป็นคนกำพร้าพ่อ
    แม่ของพวกเราเป็นเหมือนแม่ม่าย
⁴ พวกเราต้องซื้อน้ำดื่ม
    ไม้เราก็ต้องซื้อ
⁵ พวกเราถูกใช้งานด้วยแอกที่สวมคอ
    พวกเราเหนื่อยล้า แต่เขาไม่ยอมให้พัก
⁶ พวกเรายอมก้มต่ออียิปต์และอัสซีเรีย
    ก็เพื่อให้ได้อาหารเพียงพอจากพวกเขา
⁷ บรรพบุรุษของพวกเราทำบาปและเสียชีวิตไปหมดแล้ว
    ส่วนเราต้องทนทุกข์รับโทษจากความชั่วของพวกเขา
⁸ บรรดาทาสปกครองเหนือพวกเรา
    ไม่มีใครที่ช่วยพวกเราให้พ้นจากอำนาจของพวกเขาได้
⁹ พวกเราเสี่ยงชีวิตก็เพื่อหาอาหาร
    เหตุเพราะมีคนที่ใช้อาวุธอยู่ในถิ่นทุรกันดาร
¹⁰ ผิวหนังของพวกเราร้อนเหมือนเตาอบ
    เราหิวโหยจนเป็นไข้
¹¹ บรรดาผู้หญิงถูกข่มขืนในศิโยน
    บรรดาหญิงบริสุทธิ์ก็ถูกย่ำยีในเมืองแห่งยูดาห์
¹² บรรดาผู้นำถูกพวกเขาแขวนคอ
    ไม่มีใครเคารพต่อบรรดาหัวหน้าชั้นผู้ใหญ่
¹³ บรรดาชายหนุ่มถูกบังคับให้ทำงานที่โรงโม่
    เด็กผู้ชายแบกหามไม้หนักเกินกำลัง
¹⁴ บรรดาผู้สูงอายุเลิกให้คำปรึกษาที่ประตูเมือง
    ชายหนุ่มหยุดเล่นดนตรี
¹⁵ ความรื่นเริงไม่อยู่ในจิตใจของพวกเราแล้ว
    การร่ายรำก็กลายเป็นการร้องคร่ำครวญ
¹⁶ มงกุฎได้หลุดจากศีรษะของพวกเรา
    วิบัติตกอยู่กับพวกเราเพราะบาปที่กระทำ
¹⁷ เพราะเหตุนี้ พวกเราจึงระทมใจ
    เพราะสิ่งเหล่านี้สายตาจึงมืดลง
¹⁸ เพราะภูเขาศิโยนเป็นที่รกร้าง
    พวกหมาในจึงวนเวียนหาเหยื่ออยู่บนนั้น
¹⁹ โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ครองบัลลังก์ตลอดกาล
    บัลลังก์ของพระองค์มั่นคงอยู่ทุกชั่วอายุคน
²⁰ เหตุใดพระองค์จึงลืมพวกเราเสมอ
    เหตุใดพระองค์จึงทอดทิ้งพวกเรานานเช่นนี้
²¹ โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดนำพวกเรากลับมาหาพระองค์เถิด
    พวกเราจะได้กลับมาและมีชีวิตขึ้นใหม่อย่างที่เคยเป็นในสมัยก่อน
²² นอกจากว่าพระองค์ได้ทอดทิ้งพวกเราโดยสิ้นเชิงเสียแล้ว
    และกริ้วพวกเรามากเหลือเกิน