เยเรมีย์ 46
New Thai Version
การตัดสินลงโทษอียิปต์
46 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเยเรมีย์ผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า ถึงเรื่องบรรดาประชาชาติว่า
2 เกี่ยวกับอียิปต์ ในเรื่องกองทัพของฟาโรห์เนโคกษัตริย์แห่งอียิปต์ ซึ่งถูกเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนตีพ่ายไป ที่คาร์เคมิชใกล้แม่น้ำยูเฟรติส ในปีที่สี่ของสมัยเยโฮยาคิมบุตรโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์[a]
3 “จงเตรียมโล่และดั้งให้พร้อม
เดินหน้าประชิดสงคราม
4 โอ ทหารม้าเอ๋ย จงผูกอานม้า
และขึ้นขี่
ยืนประจำที่ของพวกเจ้าพร้อมด้วยหมวกเหล็ก
จงขัดหอกให้มันขลับ
และสวมเกราะของเจ้า”
5 พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้
“ทำไมเราจึงเห็น
พวกเขาตกใจและหันกลับ
นักรบของพวกเขาถูกตีพ่ายไป
และรีบหนีเตลิดไป
โดยไม่หันหลัง
ดูน่าตกใจรอบด้าน
6 แม้แต่พวกที่ฝีเท้าเร็วก็ยังหนีไม่พ้น
นักรบก็หนีไม่รอด
พวกเขาล้มลุกคลุกคลาน
อยู่ทางทิศเหนือข้างแม่น้ำยูเฟรติส
7 นี่คือใครที่ลุกขึ้นอย่างแม่น้ำไนล์
อย่างแม่น้ำที่เอ่อขึ้น
8 อียิปต์ลุกขึ้นอย่างแม่น้ำไนล์
อย่างแม่น้ำที่เอ่อขึ้น
เขาพูดว่า ‘เราจะลุกขึ้น เราจะท่วมทั้งโลก
เราจะทำลายเมืองต่างๆ และผู้อยู่อาศัยด้วย’
9 โอ ฝูงม้าเอ๋ย รุดหน้าเถิด
โอ สารถีเอ๋ย จงบุกเข้าไป
ให้นักรบเดินหน้าออกไป
พวกชาวคูชและชาวพูตผู้ถือดั้ง
พวกชาวลูดผู้ขมังธนู
10 วันนั้นเป็นวันที่พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่จะมา
วันแห่งการแก้แค้นของพระองค์
เพื่อแก้แค้นปฏิปักษ์ของพระองค์
ดาบจะฟาดฟันจนกว่าจะพอใจ
จนกว่าจะหยุดกระหายเลือดของพวกเขา
เพราะพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่จะมอบเครื่องบูชาบนแผ่นดิน
ที่ทิศเหนือข้างแม่น้ำยูเฟรติส
11 โอ ธิดาพรหมจารีแห่งอียิปต์เอ๋ย
จงขึ้นไปหายาทาแผลที่กิเลอาด
เจ้าได้ใช้ยาหลายขนานอย่างไร้ประโยชน์
คือแผลเจ้าจะไม่หายขาด
12 บรรดาประชาชาติทราบว่าเจ้ารู้สึกละอายใจ
และทั้งโลกได้ยินเสียงร้องระทมของเจ้า
เพราะนักรบสะดุด
และต่างก็พากันหกล้ม”
13 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเยเรมีย์ผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า ถึงเรื่องเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนที่มาโจมตีแผ่นดินอียิปต์
14 “จงประกาศในอียิปต์ และประกาศในมิกดล
ประกาศในเมมฟิสและในทาปานเหสว่า
‘จงยืนเตรียมตัวให้พร้อม
เพราะสงครามจะทำลายทุกสิ่งรอบข้างเจ้า’
15 ทำไมพวกนักรบของเจ้าจึงก้มหน้าลง
พวกเขายืนไม่ได้
เพราะพระผู้เป็นเจ้าทำให้ล้มลง
16 พระองค์ทำให้หลายคนสะดุด
และพวกเขาก็ล้มลง
และพูดต่อกันและกันว่า ‘ลุกขึ้นเถิด พวกเรากลับไปหาชนชาติพวกเราเองเถิด
กลับไปยังถิ่นกำเนิดของพวกเรา
เพราะผู้กดขี่ข่มเหงจะฆ่าเรา’
17 เรียกฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ว่า
‘ผู้ที่ทำเสียงดังหนวกหู
ปล่อยเวลาให้ผ่านไป’”
18 กษัตริย์ผู้มีพระนามว่า พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศดังนี้
“ตราบที่เรามีชีวิตอยู่ฉันใด
มีผู้หนึ่งที่จะมา
เขาเป็นดั่งภูเขาทาโบร์ที่ตระหง่านท่ามกลางเทือกเขา
และเป็นดั่งภูเขาคาร์เมลที่ใกล้ฝั่งทะเล
19 โอ ผู้อยู่อาศัยของอียิปต์เอ๋ย
จงเตรียมข้าวของไปเป็นเชลยเถิด
เพราะเมมฟิสจะกลายเป็นที่รกร้าง
พังทลาย และไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่
20 อียิปต์เป็นเช่นโคสาวตัวงาม
แต่กำลังถูกแมลงจากทิศเหนือกัดต่อย
21 แม้แต่พวกทหารที่ถูกเกณฑ์ในประเทศ
ก็เป็นเหมือนลูกโคอ้วนพี
พวกเขาหันกลับและพากันหนีไปด้วย
พวกเขาไม่ยืนหยัดต่อสู้
เพราะวันแห่งความวิบัติของพวกเขาได้มาถึงแล้ว
เป็นเวลาที่พวกเขาถูกลงโทษ
22 อียิปต์ทำเสียงขู่ฟู่เหมือนงูที่กำลังเลื้อยหนีไป
เพราะพวกศัตรูใช้กำลังบุก
และใช้ขวานเข้าโจมตีอียิปต์
เหมือนกับขวานที่ใช้ตัดต้นไม้
23 พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า
พวกเขาจะตัดป่าไม้ของอียิปต์จนเตียน
แม้ว่าป่าจะหนาทึบก็ตาม
เพราะพวกเขามีจำนวนมากกว่าฝูงตั๊กแตน
มากจนนับไม่ถ้วน
24 ธิดาของอียิปต์จะละอายใจ
และอียิปต์จะถูกมอบไว้ในมือของชนชาติจากทิศเหนือ”
25 พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวดังนี้ “ดูเถิด เรากำลังจะลงโทษอาโมนเทพเจ้าแห่งเธเบส และลงโทษฟาโรห์ บรรดาเทพเจ้าและกษัตริย์ของอียิปต์ และบรรดาผู้ที่ไว้วางใจในฟาโรห์ 26 เราจะมอบพวกเขาไว้ในมือของพวกที่ต้องการล่าชีวิต แม้แต่ในมือของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนและพวกผู้นำของเขา ต่อมาหลังจากนั้นอียิปต์จะมีผู้คนอาศัยอยู่เหมือนกาลก่อนอีก” พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
27 “โอ ยาโคบผู้รับใช้ของเรา แต่เจ้าไม่ต้องกลัว
โอ อิสราเอล เจ้าไม่ต้องตกใจ
เพราะว่าดูเถิด เราจะช่วยเจ้าให้รอดปลอดภัยจากแผ่นดินที่ห่างไกล
และช่วยเชื้อสายของเจ้าจากแผ่นดินที่ไปอยู่เป็นเชลย
ยาโคบจะกลับไปและมีสันติสุขและความมั่นคง
และไม่มีใครที่จะทำให้เขากลัว”
28 พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า
“โอ ยาโคบผู้รับใช้ของเรา
เพราะเราอยู่กับเจ้า
เราได้ขับไล่เจ้าไปอยู่ท่ามกลางประชาชาติทั้งปวง
และเราจะทำลายพวกเขาให้สิ้นซาก
แต่เราจะไม่ทำลายเจ้าให้สิ้นซาก
เราจะลงโทษเจ้าอย่างยุติธรรม
เราจะไม่ปล่อยเจ้าไปโดยไม่ถูกลงโทษอย่างแน่นอน”
Footnotes
- 46:2 605 ปีก่อน ค.ศ.
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation