โยบ 37

New Thai Version

37 เรื่องนี้ทำให้ใจข้าพเจ้าสั่นระรัว
    และทำให้ใจหายใจคว่ำ
² ฟังเสียงของพระองค์เป็นเสียงฟ้าร้องกระหึ่ม
    และเสียงกึกก้องมาจากปากของพระองค์
³ พระองค์ให้ฟ้าแลบไปทั่วใต้ฟ้าสวรรค์
    และแสงฟ้าแลบไปทั่วแหล่งหล้า
⁴ เสียงของพระองค์ดังกระหึ่มตามไป
    พระองค์ทำเสียงฟ้าร้องด้วยอานุภาพ
    และพระองค์ไม่ยั้งสายฟ้าแลบเมื่อคนได้ยินเสียงของพระองค์
⁵ พระเจ้าเปล่งเสียงเป็นเสียงฟ้าร้องที่น่าอัศจรรย์ใจ
    พระองค์กระทำสิ่งอันยิ่งใหญ่ซึ่งเราไม่สามารถเข้าใจได้
⁶ เพราะพระองค์กล่าวกับหิมะว่า ‘จงตกลงบนแผ่นดินโลก’
    เช่นเดียวกับฝนที่เทกระหน่ำลงมา
⁷ พระองค์ห้ามมือมนุษย์ทุกคนไว้
    เพื่อเขาทุกคนที่พระองค์สร้างขึ้นจะได้หยุดพักจากการงาน
⁸ และพวกสัตว์ป่าก็เข้าถ้ำของมัน
    และพักอยู่ในที่ของมัน
⁹ พายุหมุนพัดมาจากทิศใต้
    และความหนาวมาจากทิศเหนือ
¹⁰ น้ำแข็งได้มาจากลมหายใจของพระเจ้า
    และแผ่นน้ำอันกว้างใหญ่ก็แข็งตัว
¹¹ พระองค์สะสมความชื้นในเมฆอันหนาทึบ
    พระองค์แผ่สายฟ้าแลบออกไปในหมู่เมฆ
¹² เมฆล่องลอยไปมาตามแผนการของพระองค์
    เพื่อบรรลุทุกสิ่งที่พระองค์บัญชา
    อยู่เหนือแผ่นดินโลก
¹³ ไม่ว่าจะเพื่อการลงโทษ หรือเพื่อรดแผ่นดิน
    หรือเพื่อแสดงความรัก พระองค์เป็นผู้ทำให้บังเกิดขึ้น