Славопој за љубовта

13 И да умеам да зборувам на сите можни јазици,

човечки и ангелски,

а немам љубов,

јас би бил како гонг што одѕвонува,

како цимбал што ѕвечи.

² И да имам дарба да пророкувам,

да ги знам сите тајни,

да го имам собрано целото знаење,

да имам вера што може планини да преместува,

а немам љубов -

не вредам ништо!

³ И да раздадам на сиромаси се што имам,

па и сопственото тело да си го жртвувам^[a],

а немам љубов -

ништо не сум постигнал!

⁴ Да имаш љубов, значи:

да имаш голема стрпливост и

да бидеш љубезен.

Да не си завидлив,

да не се фалиш, да не се вообразуваш.

⁵ Да не бидеш груб, да не бидеш себичен,

да не бидеш избувлив, да не паметиш зло.

⁶ Да не се радуваш на ниедна неправда,

а да се радуваш на вистината.

⁷ Секогаш да имаш разбирање за другите,

секогаш да веруваш,

секогаш да се надеваш и се да поднесуваш.

⁸ Љубовта е вечна,

а пророкувањата ќе престанат,

зборувањето на непознати јазици ќе молкне,

сегашното знаење ќе се надмине.

⁹ Зашто, нашето знаење е нецелосно,

па и пророштвата само малку ни откриваат;

¹⁰ а кога ќе дојде времето на совршенството,

се што е нецелосно ќе исчезне.

¹¹ Кога бев дете, зборував како дете,

размислував како дете и расудував како дете.

Кога станав зрел човек,

престанав да се однесувам како дете.

¹² Ние сега гледаме нејасно,

како во замаглено огледало,

а тогаш ќе бидеме лице в лице со Бог,

и се ќе ни стане јасно.

Се што знам сега е нецелосно,

а тогаш се ќе знам совршено,

како што мене Бог совршено ме познава.

¹³ Има три работи што ќе опстојат:

верата, надежта и љубовта;

а од сите нив, најголема е љубовта.