1 Korinta 1

Reimer 2001

1 Paul, Jesus Christus sien beroopte Apostel derch Gott sien wele, en onns Brooda Sostenes,

² aun Gott siene Jemeent dee enn Korint es, en aun daen dee jeheilicht sent enn Jesus Christus, Heilje jenant, met aul daen, dee aulewaeaje onnsen, en aearen Herr Jesus Christus sien Nome aunroope;

³ Mucht junt Jnod en Fraed fonn Gott onns Foda, en Jesus Christus onns Herr, jeschenkjt woare.

⁴ Ek dank mien Gott emma fa junt, fa Gott siene Jnod dee junt jejaeft es enn Christus Jesus,

⁵ dan jie sent enn aules enn am rikja jemoakt, enn jun raede uk enn aule erkajntnes,

⁶ so aus daut Zeichness fonn Christus enn junt bestaedicht wea,

⁷ soo daut ju daut aun kjeene Gowe faelt, enn jun wachte fa onns Herr Jesus Christus siene Oppenboarunk;

⁸ dee junt uk bestaedje woat bottem Enj, so daut jie oone Beschuldjunk woare senne enn Jesus Christus sien Dach.

⁹ Gott es tru, dee junt beroope haft Jemeenschofft to habe met sien Saen, Jesus Christus, onns Herr.

¹⁰ Nu pracha ekj ju, Breeda, derch onns Herr Jesus Christus sien Nome, daut jie enn eenichkjeit raede, daut doa nich Spoolunge unja ju sent, daut jie enn een Senn en eene Meeninj toop jebunge sent.

¹¹ Dan, miene Breeda, mie es daut derch Kloe aeare Lied jesacht worde daut doa Striet mank ju es.

¹² Ekj saj dit nu, wiel en jieda fonn junt sajcht: 'Ekj hool werklich met Paul', en aundra: "Oba ekj hool met Appollos"; en aundra: "Oba ekj hool met Seefas"; en aundra: "Oba ekj hool met Christus".

¹³ Es Christus fedeelt? Paul es nich fa junt jekjrietsicht, es hee? oda word jie enn Paul sien Nome jetauft?

¹⁴ Ekj sie dankboa daut ekj kjeenem fonn junt jetauft ha buta Krispus en Gajus;

¹⁵ daut kjeena saje kaun daut ekj enn mien Nome jetauft ha.

¹⁶ Oba ekj ha uk Stefanus siene Famielje jetauft; sest weet ekj fonn kjeene dee ekj jetauft ha.

¹⁷ Dan Christus haft mie nich jeschekjt to taufe, oba daut Evanjeelium to praedje, nich enn Weisheit em raede, daut Christus sien Kjriets nich sull fejaefs senne.

¹⁸ Dan fa daen dee feloare gone es daut praedje fom Kjriets ne Noarheit; oba fa onns dee wie seelich woare, es daut ne Gotteskrauft.

¹⁹ Dan daut steit jeschraewe: "Ekj woa dee Weise aeare Weisheit fenichte, en dee Festaendje aea Festaunt auntsied sate".

²⁰ Wua es dee kluake Maun? Wua es dee Schreftjeleada? Wua es dee, dee enn dise Tiet striede deit? Haft Gott nich de Welt aeare Weisheit to Noarheit jemoakt?

²¹ Wiel dee Welt enn aeare Weisheit, Gott enn siene Weisheit nich kjand, jefoll Gott daut derch Praedje, waut de Welt docht ne Dommheit wea, daen to rade dee jleewde.

²² Dan de Jude seakje en Teakjen, enn de Jrieche seakje Weisheit,

²³ oba wie praedje Jesus Christus jekjrietsicht, fa dee Jude en aunstoos, en fa dee Heide ne Noarheit,

²⁴ oba fa daen dee beroope sent, beides Jude en Jrieche, Christus - Gott sien Krauft, en Gott siene Weisheit.

²⁵ Dan Gott sien Onnsenn es weisa aus Mensche; en Gott siene Schwakheit es stoaka aus Mensche.

²⁶ Dan, Breeda, jie seene jun Beroop, daut nich fael weise nom Fleesch, nich fael Jewaultje, nich fael huach je-achte beroope sent,

²⁷ oba Gott haft daen jewaelt dee enne Welt fa onnsennich je-acht weare; omm dee Weise to schaund to moake; en Gott haft dee schwake enne Welt jewaelt omm dee Stoakje to schaund to moake;

²⁸ en fe-achtet enne Welt, en daut jeringe haft Gott jewaelt, yo, en soont wuat nich es, omm daut to nusscht to bringe waut doa es:

²⁹ daut kjeena sikj fer Gott sull puche.

³⁰ En derch am sent jie enn Christus Jesus, dee fonn Gott wort fa onns jemoakt to Weisheit, en Jerachtichkjeit, en Heiljunk, en Seelichkjeit:

³¹ so daut so auset jeschraewe steit: "Waea sikj puche wel, lot am sikj puche em Herr".