11 Naemt mie tom Biespel, soo aus ekj Christus naem tom Biespel.

Nu low ekj junt, Breeda, daut jie mie enn aulem behoole ha, en hoole dee Lea so aus ekj junt dee jeef.

Nu wel ekj daut jie weete selle daut Christus aewa daem Maun es, en de Maun aewa de Fru es, en Gott es aewa Christus.

En jieda Maun dee baede oda praedje deit wan sien Kopp bedakjt es, schaemt daem dee aewa am es.

Oba ne jiede Fru dee baede oda praedje deit en haft aea Kopp nich bedakjt, schaemt daem dee aewa aea es, dan daut es jrod so aus wan see jeshoare wea.

Wan ne Fru nich bedakjt es, dan lot aea uk jeschoare senne; dan wan daut ne schaund es fa ne Fru de Hoa auftoschniede oda jeschore to senne, dan lot aea sikj bedakje.

Dan de Maun sull sikj bediedent nich de Kopp bedakje, dan hee es Gott sien Bilt en Harlichkjeit; oba de Fru es daem Maun siene Harlichkjet.

Dan de Maun es nich fonn de Fru, oba de Fru fonn daem Maun;

Dan de Maun wort nich erschaufe waeajen de Fru, oba de Fru waeajen daem Maun.

10 Doaromm saul de Fru Macht habe opp aea Kopp omm dee Enjel aea haulwe.

11 Trotsdaem, emm Herr es de Fru nusscht oone de Maun, en de Maun nusscht oone de Fru.

12 Dan so aus de Fru fonn daem Maun es, so es uk de Maun derch de Fru - oba aules es fonn Gott.

13 Recht fa junt selfst: esset aunjenaem fa ne Fru Gott auntobaede oone bedakjt to senne?

14 Deit de Natua nich selfst leare dautet fa en Maun nich ne Ea es wan hee lange Hoa haft?

15 Oba wan ne Fru lange Hoa haft es daut fa aea ne Harlichkjeit, nich soo? Dan aea es daut Lange Hoa jejaeft enne Staed ne Bedakjunk.

16 Oba wan waea tsenkjesh wel senne, wie ha nich soone Jewannheit, uk nich Gott siene Jemeente.

17 Oba enn dit waut ekj nu to saje ha, doo ekj junt nich lowe, wiels jie kome nich toop tom febaetre, oba tom Schode.

18 Dan easchtens, wan jie toop kome enne Kjoak, hea ekj daut doa Spoolunge mank ju sent, en tom Deel kaun ekj daut jleewe.

19 Dan doa motte secha Sakjte unja ju senne, daut dee, dee mank ju jerachtfoadicht sent kjenne jeoppenboat woare.

20 Wan jie nu dan toop kome, esset nich tom daut Owentmol hoole;

21 dan en jieda at sien Owentkost ferhaea, en eena blift hungrich, en eena es bedrunke.

22 Ha jie nich Hiesa wua jie aete en drnkje kjenne? oda fe-acht jie Gott siene Jemeent, en beschaeme daen, dee nusscht ha? Waut saul ekj to junt saje? Saul ekj junt enn dit lowe? Enn dit low ekj junt nich!

23 Dan ekj ha fonn daem Herr daut jekjraeaje waut ekj junt jejaeft hab, daut de Herr Jesus, enn dee Nacht aus hee ferode wort, neem Broot,

24 en aus hee doafaea jedankt haud, bruak hee daut twei en saed: "Dit es mien Lief dee fa junt es; doot dit fa mie tom Aunjedenkj."

25 En jrod soo daut Kuffel nom aete, en saed: "Dit Kuffel es de neehe Bunt enn mien Bloot; en wanemma jie daut drinkje, doot daut fa mie tom Aunjedenkj."

26 Dan soo foaken aus jie daut Broot aete en ut daut Kuffel drinkje, doo jie daem Herr sien Doot fekjindje bott hee wada kjemt.

27 Doaromm waea dit Broot at en ut dit Kuffel drinkjt, en emm Hoat nich Rajcht es, woat Schuldich senne aun daem Herr sien Lief en Bloot.

28 Oba lot en Mensch sikj selfst unjaseakje, en dan lot am daut Broot aete en ut daut Kuffel drinkje;

29 Dan aundasch at en drinkjt hee sikj selfst tom Jerecht wiels hee nich daut Lief aunerkjant.

30 Doaromm sent fael mank junt schwak en kjrenklich, en meare sent aul ennjeschlope.

31 Oba wan wie onns selfst rechte wudde, wudd wie nich jerecht woare.

32 Oba wan wie fonn daem Herr jerecht woare, woa wie doaderch trachtjeholpe daut wie nich sulle met de Welt toop fedaumt woare.

33 Doaromm, miene Breeda, wan jie toop kome, wacht eena fa daem aundra.

34 Wan waem hungat, lot am tus aete, daut jie nich toop kome tom Jerecht. En daut aewrije woa ekj tracht stalle wan ekj hankom.