Add parallel Print Page Options

Ang Pagpanawag sang Dios kay Samuel

Sang sadto nga panahon nga nagaalagad si Samuel sa Ginoo, sa idalom sang pag-atipan ni Eli, talagsa na lang nagapakighambal ang Ginoo, kag diutay lang gid ang mga palanan-awon. Isa sadto ka gab-i, nagatulog si Eli sa iya kuwarto. Indi na maayo makakita si Eli. Si Samuel iya didto nagatulog sa balay[a] sang Ginoo nga sa diin nabutang ang Kahon sang Dios[b]. Kag samtang nagasiga pa ang suga sang Dios, gintawag sang Ginoo si Samuel. Nagsabat si Samuel, “Ano, sir?” Dayon nagdalagan siya kay Eli kag nagsiling, “Ano, sir, ngaa ginatawag mo ako?” Nagsiling si Eli, “Wala ako nagtawag sa imo. Magbalik ka kag magtulog liwat.” Gani nagbalik siya kag nagtulog.

Gintawag naman siya liwat sang Ginoo, “Samuel!” Nagbangon si Samuel kag nagkadto kay Eli, kag nagsiling, “Ano sir, ngaa ginatawag mo ako?” Nagsabat si Eli, “Anak, wala ako nagtawag sa imo, magbalik ka kag magtulog liwat.” Wala pa gid sadto makilala ni Samuel ang Ginoo, kay wala pa makapakighambal ang Ginoo sa iya.

Gintawag sang Ginoo si Samuel sa ikatlo nga beses. Nagbangon si Samuel kag nagkadto kay Eli, kag nagsiling, “Ano sir, ngaa ginatawag mo ako?” Dayon nahibaluan ni Eli nga ang Ginoo gali amo ang nagatawag kay Samuel. Gani ginsilingan niya si Samuel, “Magbalik ka kag magtulog, kag kon magtawag siya liwat, silinga, ‘Maghambal ka, Ginoo, kay ako nga imo alagad nagapamati.’ ” Gani nagbalik si Samuel kag nagtulog liwat.

10 Nagkadto ang Ginoo kay Samuel kag nagtindog. Kag pareho sang iya ginhimo, gintawag niya siya, “Samuel! Samuel!” Dayon nagsiling si Samuel, “Maghambal ka, Ginoo, kay ako nga imo alagad nagapamati.” 11 Nagsiling ang Ginoo, “Tandai ini, sa indi madugay may pagahimuon ako sa Israel. Ang tanan nga makabati sini mahadlukan gid. 12 Pag-abot sang sina nga tion, himuon ko gid ang tanan nga ginsiling ko kontra sa pamilya ni Eli. 13 Kay ginsilingan ko siya nga silutan ko ang iya pamilya hasta san-o tungod ginpabay-an niya ang sala sang iya mga anak nga nagadala sa ila sang pagpakamalaot[c] bisan nahibaluan niya ini. 14 Gani ginsumpa ko nga ang sala sang pamilya ni Eli indi gid mapatawad hasta san-o sang bisan ano nga halad.”

15 Nagtulog si Samuel hasta mag-aga, kag dayon ginbuksan niya ang puwertahan sang balay sang Ginoo. Nahadlok siya magsugid kay Eli parte sa ginpahayag sang Ginoo sa iya. 16 Pero gintawag siya ni Eli, “Samuel, anak.” Nagsabat si Samuel, “Ano sir?” 17 Nagpamangkot si Eli, “Ano bala ang ginsiling sang Ginoo sa imo? Indi ka maglikom sa akon. Silutan ka sang Dios sing puwerte gid kon indi mo pag-isugid sa akon ang tanan niya nga ginsiling sa imo.” 18 Gani ginsugid ni Samuel sa iya ang tanan. Wala gid siya sang may ginlikom. Nagsiling si Eli, “Siya ang Ginoo; himuon niya kon ano ang maayo para sa iya.”

19 Samtang nagadako si Samuel padayon siya nga ginatuytuyan sang Ginoo; kag ang tanan nga ginsiling ni Samuel ginbuot sang Ginoo nga matuman. 20 Gani ginkilala siya nga isa ka propeta sang Ginoo halin sa Dan hasta sa Beersheba.[d] 21 Padayon nga nagapakita ang Ginoo kay Samuel sa Shilo, kag didto ginapahayag niya ang iya kaugalingon kay Samuel paagi sa pagpakighambal sa iya.

Footnotes

  1. 3:3 balay: sa Hebreo, templo.
  2. 3:3 Kahon sang Dios nga amo ang Kahon sang Kasugtanan.
  3. 3:13 nagadala sa ila sang pagpakamalaot: ukon, pagpakamalaot sa Dios.
  4. 3:20 halin sa Dan hasta sa Beersheba: buot silingon, sa bug-os nga nasyon sang Israel.

The Lord Calls Samuel

The boy Samuel ministered(A) before the Lord under Eli. In those days the word of the Lord was rare;(B) there were not many visions.(C)

One night Eli, whose eyes(D) were becoming so weak that he could barely see,(E) was lying down in his usual place. The lamp(F) of God had not yet gone out, and Samuel was lying down in the house(G) of the Lord, where the ark(H) of God was. Then the Lord called Samuel.

Samuel answered, “Here I am.(I) And he ran to Eli and said, “Here I am; you called me.”

But Eli said, “I did not call; go back and lie down.” So he went and lay down.

Again the Lord called, “Samuel!” And Samuel got up and went to Eli and said, “Here I am; you called me.”

“My son,” Eli said, “I did not call; go back and lie down.”

Now Samuel did not yet know(J) the Lord: The word(K) of the Lord had not yet been revealed(L) to him.

A third time the Lord called, “Samuel!” And Samuel got up and went to Eli and said, “Here I am; you called me.”

Then Eli realized that the Lord was calling the boy. So Eli told Samuel, “Go and lie down, and if he calls you, say, ‘Speak, Lord, for your servant is listening.’” So Samuel went and lay down in his place.

10 The Lord came and stood there, calling as at the other times, “Samuel! Samuel!(M)

Then Samuel said, “Speak, for your servant is listening.”

11 And the Lord said to Samuel: “See, I am about to do something in Israel that will make the ears of everyone who hears about it tingle.(N) 12 At that time I will carry out against Eli everything(O) I spoke against his family—from beginning to end. 13 For I told him that I would judge his family forever because of the sin he knew about; his sons blasphemed God,[a] and he failed to restrain(P) them. 14 Therefore I swore to the house of Eli, ‘The guilt of Eli’s house will never be atoned(Q) for by sacrifice or offering.’”

15 Samuel lay down until morning and then opened the doors of the house of the Lord. He was afraid to tell Eli the vision, 16 but Eli called him and said, “Samuel, my son.”

Samuel answered, “Here I am.”

17 “What was it he said to you?” Eli asked. “Do not hide(R) it from me. May God deal with you, be it ever so severely,(S) if you hide from me anything he told you.” 18 So Samuel told him everything, hiding nothing from him. Then Eli said, “He is the Lord; let him do what is good in his eyes.”(T)

19 The Lord was with(U) Samuel as he grew(V) up, and he let none(W) of Samuel’s words fall to the ground. 20 And all Israel from Dan to Beersheba(X) recognized that Samuel was attested as a prophet of the Lord.(Y) 21 The Lord continued to appear at Shiloh, and there he revealed(Z) himself to Samuel through his word.

Footnotes

  1. 1 Samuel 3:13 An ancient Hebrew scribal tradition (see also Septuagint); Masoretic Text sons made themselves contemptible