1 Korinta 15
Reimer 2001
15 Nu moak ekj junt daut Evanjeelium bekaunt, Breeda, daut ekj junt jepraedicht haud, daut jie uk aunneeme, enn woont jie uk stone,
2 derch woont jie uk jerat sent wan jie daut Wuat faust hoole daut ekj junt jepraedicht hab, buta wan jie emsonnst jejleeft ha.
3 Dan ekj brocht junt daut waut daut easchte es, daut ekj uk jekjraeaje haud, daut Christus fa onnse Sinde storf no de Schreft no;
4 en daut am begroft wort, en de Dredde Dach fom Doot oppstunt no de Schreft no;
5 en daut hee sikj seene leet fonn Seefas, donn fonn dee Twalw;
6 en no daem leet hee sikj seene fonn aewa fief Hundat Breeda opp eemol, fonn daen de measchte nu noch laewe, oba eenje sent aul enjeschlope.
7 No daem leet hee sikj seene fonn Joakopp, donn fonn aul dee Apostel;
8 en tolatst let hee sikj uk noch fonn mie seene, aus eene dee nich to rachte Tiet jebuare wea.
9 Dan ekj sie de jeringste unja dee Apostel, en sie et nich emol weat en Apostel jenant to woare, wiel ekj Gott siene Jemeent fefollcht hab.
10 Oba derch Gott siene Jnod sie ekj waut ekj sie, en siene Jnod aun mie wea nich emsonst, oba ekj ha fael meeha jeoabeit aus aul dee aundre, doch nich ekj, oba Gott siene Jnod dee met mie es.
11 Aufet nu ekj sie, oda jane, so doo wie praedje, en soo ha jie jejleeft.
12 Oba wan Christus jepraedicht woat daut hee fom Doot oppjestone es, woo kjemt daut, daut eenje mank junt saje daut dee Doodes nich woare oppstone?
13 Nu wan doa nich en Oppstone woat senne fonn dee Doodes, dan es Christus uk nich oppjestone.
14 En wan Christus nich oppjestone es, dan haft onnse Praedicht kjeene Enhault, en jun Gloowe es uk ladijch;
15 en wie sent jefunje soo aus faulsche Zeij fonn Gott; wiel wie saede fonn Gott daut hee Christus fom Doot oppjewakjt haud, daem hee nich oppjewakjt haud wan dee Doodes nich oppstone woare.
16 Dan wan dee Doodes nich oppstone, dan es Christus uk nich fom Doot oppjestone;
17 En wan Christus nich oppjestone es, dan es jun Gloowe nutsloos, en jie sent noch enn june Sinde.
18 Dan sent dee uk, dee enn Christus enjeschlope sent, feloare.
19 Wan wie bloos enn dit laewe enn Christus jehopt habe, dan sent wie daut aelendichste fonn aule Mensche.
20 Oba nu es Christus fom Doot oppjestone, en es daut easchte Frucht fonn daen dee enjeschlope sent.
21 Dan seit derch een Maun de Doot kjeem, jrod so es derch een Maun daut Oppstone fom Doot uk jekome.
22 Dan soo aus enn Adam aule stoawe, so uk enn Christus woare aule laewendich jemoakt woare.
23 Oba en jieda no siene eajne Ordninj; Christus daut easchte Frucht, en no daem dee, dee am aunjeheare wan hee kjemt.
24 Dan kjemt daut Enj, wan hee Gott daem Foda daut Kjeenichrikj aufleewat, wan hee aule Harschoffte, Rejiera, en Jewaultje fetilcht haft.
25 Dan hee mott rejiere bott hee aul siene Fiend unja siene Feet jelajcht haft.
26 De latste Fient dee fetilcht woat es de Doot; dan hee haft aules unja siene Feet enunjajedone.
27 Oba wan hee sajcht daut aules es unjajedone, esset kloa daut dee, dee am aules unjudoan jemoakt haft, doamet nich jemeent es.
28 Oba wan am eascht aules unjadon es, dan woat de Saen selfst daem unjadon senne dee am aules unjadon muak, daut Gott aules enn aulem woat senne.
29 Oba waut sele dee doone dee sikj taufe ha lote enn dee Doodes aeare Staed, wan dee Doodes nich oppstone? wuaromm lote see sikj dan taufe enn dee Doodes aeare Staed?
30 En wuaromm sent wie jiede Stund enn Jefoa?
31 Ekj stoaw jieda Dach, Breeda, sowoa aus jie mien Ruem sent daem ekj ha enn Christus Jesus onns Herr.
32 Wan ekj no Mensche Wies enn Efeesus met wile Teare jekjamft hab, waut fa Nuts es doaenn? Wan dee Doodes nich oppstone, wel wie aete en drnkje, dan Morje stoaw wie.
33 Lot ju nich feleide; schlachte Jesalschofft fedoaft goode Aunjewanheite.
34 Woat emm Jerajchtet Nichta, en sindicht nich; dan ekj mott to june Schaund saje daut doa noch soone sent dee nich fonn Gott weete.
35 Oba eenje woare saje: "Woo woare dee Doodes oppstone? en waut fonn Lief woare dee habe?
36 Du Noa! waut du seist, woat nich tom laewe kome want daut nich eascht stoaft; en waut du seist, es nich daut Lief waut nohaea woat senne, oba en noaktjet Kuarn, daut mucht Weit senne, oda wautemma.
38 Oba Gott jeft daut en Lief so aus hee daut wel, en to en jiedet Soot sien eajnet Lief.
39 Aulet Fleesch es nich aewareenet Fleesch, oba eene Sort es fonn Mensche, en noch eene Sort Fleesch fonn Teare, en noch eene sort Fleesch fonn Faeajel, en noch eene fonn Fesch.
40 En doa sent himlische Kjarpa, en doa sent irdische Kjarpa; oba dee himlische Kjarpa aeare Harlichkjeit es aundasch aus dee irdische Kjarpa aeare Harlichkjeit.
41 Doa es eene Harlichkjeit fonne Sonn, en doa es ne aundre Harlichkjeit fonne Mon, en noch ne aundre Harlichkjeit fonn Stearns; en dan uk een Stearn haft ne aundre Harlichkjet aus en aundret.
42 Soo esset uk met daut oppstone fom Doot: daut woat jeseit en Fedoawness, daut steit opp enn onnfedoawness;
43 daut woat enn Onnea jeseit, daut steit opp enn Harlichkjeit: daut woat jeseit enn Schwakheit, daut steit opp enn Krauft;
44 daut woat jeseit en natearliche Lief, daut steit opp en jeistlicha Lief.
45 Soo auset uk jeschraewe steit: Dee easchta Maun Adam wea ne laewendje Seel; dee latsta Adam wea en Jeist dee Laewe jeft.
46 Oba dee jeislicha Lief wea nich eascht, oba eascht dee nateralicha, en dan dee jeislicha.
47 Dee easchta wea fonne Ead, irdisch; dee tweeda Maun es fom Himel.
48 Soo aus dee Maun fonne Ead, so sent uk dee, dee fonne ead kome; so aus dee himlischa Maun, soo sent uk dee, dee fom Himel sent.
49 En so aus wie daut Bilt fonn daem irdischa droage, so woa wie uk daut Bilt fonn daem himlischa Maun droage.
50 En dit saj ekj ju, Breeda, daut Fleesch en Bloot kjenne Gott sien rikj nich oawe, en Fedoawness kaun uk nich daut oawe waut nich fekome kaun.
51 Kjikjt! ekj saj ju en Jeheemnes: wie woare nich aule ennschlope, wie woare oba aule je-endat woare,
52 enn eene Moment, enn en Uagablikj, wan dee latste Trommpeet blose woat; dan dee Trommpeet woat blose, en dee Doodes woare oppstone oonfewaest, en wie sele je-endat woare.
53 Dan dit Fewaeslijet mott daut auntrakje daut nich fewaeslich es, en dit Stoawlijet mott daut auntrakje daut nich stoawe kaun.
54 En wan dit Fedoawness daut auntrakje woat daut nich fedoawe kaun, en dit Stoawlijet daut woat auntrakje daut nich stoawe kaun, dan woatet soo senne ausset jeschraewe steit: "De Siech haft daen Doot oppjeschlukt.
55 O Doot! wua es dien Siech? Doot! wua es dien Stachel?
56 Nu, Sind es daem Doot sien Stachel, en daut Jesats es de Sind siene Krauft.
57 Oba Gott sie jedankt dee onns daen Siech jejaeft haft derch onns Herr Jesus Christus.
58 Doaromm, miene leefsta Breeda, stot faust, oonbewaeacht, naemt emma too enn daem Herr siene Oabeit, wiel jie weete daut june Oabeit em Herr nich fejaefs es.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer