3 Miene Leefste, dit es nu dee tweeda Breef daen ekj junt schriew, en enn beid wel ekj jun reina Senn oppreaeje en junt denkje halpe,

² daut jie dee Wead behoole dee derch dee heilje Profeete en Apostel jeraet worde, en derch daut Jeboot daut wie, daem Herr Jesus siene Apostel junt jejaeft ha,

³ en daut jie daut easchte weete sele daut enne latste Doag woare doa Spata kome, dee no aeare eajne Losst waundle woare,

⁴ en saje: "Wua es daut Fespraeakje wada to kome? Dan seit onnse Fodasch jestorwe sent, blift aules aewareen soo auset fonn Aunfank Welt es jewast."

⁵ Daut es festoake fonn an, en see wele daut soo, daut de Himels fonn oole Tiet haea weare, en de Ead enn Wota en derch Wota, derch Gott sien Wuat toop jehoole woare;

⁶ en derch woont dee Welt dee donn wea fonn Wota aewaschwamt wea, en doaderch fenicht wort.

⁷ Oba dee Himels en Ead dee nu bestone, sent derch daut naemlijet Wuat bewoat, fa en Fia enn en Jerechtsdach, wan uk dee onnjerajchte Mensche woare fenicht woare.

⁸ Dit eenalei saul oba nich fonn junt festoake senne, miene leefste, daut een Dach bie daem Herr soo es aus dusant Yoa, en dusant Yoa soo aus een Dach.

⁹ De Herr fetrakjt nich met sien Fespraeakje soo aus walkje Fetrakje aunseene, oba es seeha jeduldich onns jaeajenaewa, wiel hee nich wel ha daut irjent waea sull felore gone, oba daut aule sele to Buesse kome.

¹⁰ Oba daem Herr sien Dach woat kome soo aus en Deef, en dee Himels woare dan met en grootet jeruzh feschwinje, en daut waut jeschaufe es, woat met heetet brenne wajch schmelte, en dee Ead en aules waut doabenne es woat utjeforscht woare.

¹¹ Wan dit aules feschwinje woat, waut fonne Mensche sel wie dan senne enn onns Waundel enn Heilichkjeit,

¹² enn daem daut wie no daem Gott sien Dach iewrijch luare, wan dee Himels brenne woare en oppjeleest woare, en waut jeschaufe es woat em Fia schmelte?

¹³ Wie luare oba no en nieha Himel en Ead no sien Fespraeakje, wua Jerajchtichkjeit woat tus senne.

¹⁴ Doaromm, miene leefste, sentamol wie doano luare, wel wie straewe daut wie kjenne rein en faelaloos bie am jefunje woare, enn Fraed;

¹⁵ en doamet raeakjne daut onns Herr siene Jedult de Radunk es, soo aus uk onns leefsta Brooda Paul enn siene Weisheit junt jeschraewe haft,

¹⁶ soo aus enn aul siene Breew, en raet fonn dise Dinje. Doarenn sent walkje Dinje schwoa to festone, en soone dee onnjeleat en nich Staunthauft sent, fedreihe dee, uk aundre Schrefte, to aea eajnet Fedoawness.

¹⁷ Doaromm, miene leefste, wiel jie dit em ferut weete, siet faeasechtich daut jie nich wajch jeliet woare derch dee jesatsloose Faulscheit, en fonn jun Staunthauft auf faule.

¹⁸ Oba waust enn onns Herr en Hailaunt Jesus Christus siene Jnod en Erkjantnes. Am jeheat aule Harlijchkjeit, beides nu, en enn aule Eewijchkjeit. Amen.