Siemoon Peetrus, Jesus Christus sien Sklow en Apostel, aun daen dee met onns toop daen selwja weatfolle Gloowe jekraeaje ha derch onns Gott en Heilaunt Jesus Christus siene Jerajchtichkjeit:

Mucht junt Jnod en Fraed femeat woare derch dee folle Erkjantnes fonn Jesus Christus onns Herr.

Siene Gotteskrauft haft onns aules jeschonke waut tom Laewe en Gottseelijchkjeit jeheat derch ne folle Erkjantnes fonn daem dee onns beroope haft to siene eajne Harlijchkjeit en Follkomenheit;

derch woont hee onns weatfolle en seeha groote Fespraeakjunje jejaeft haft, daut wie doaderch kjenne Aundeel ha aun siene Gottesnatua, en fonn dee Fewaesunk loos kome dee enn dise Welt es derch dee Losst.

Doaromm siet besondasch flietijch enn jun Gloowe Sittlijchkjeit to bewiese; en enn Sittlijchkjeit Festaunt,

en enn Festaunt Selfstbeharsche, en enn Selfstbeharsche Staunthauft, en enn Staunthauft, Gottesforcht,

en enn Gottesforcht, breedalije Leew, en enn breedalije Leew, de Gottesleew.

Dan wan dise Dinje enn junt sent, en toonaeme, woa jie nich foos oda onnfruchtboa senne enn dee folle Erkjantnes fonn onns Herr Jesus Christus.

Oba waea dise Dinje nich haft, es Blint en Kortsejchtich, en haft fejaete daut hee fonn siene faeaje Sind es jereinicht worde.

10 Doaromm, Breeda, bemeajcht junt soo fael meeha doaenn daut jie beroopt en uterwaelt sent; dan waea daut deit woat niemols faule.

11 Dan woat dee Enngank rikjlich fesorcht woare enn onns Herr en Heilaunt Jesus Christus sien eewjet Rijk.

12 Doaromm raeakjen ekj junt emma aun dise Dinje denkje to halpe, wan jie dee Woarheit uk weete en bestaedijcht sent doabenne.

13 En ekj jleew daut es rajcht, soo lang aus ekj enn dis Kjarpa sie, junt waka to hool derch denkje halpe,

14 en wiel ekj weet daut ekj dis Kjarpa boolt woa motte auntsied laje, soo aus de Herr Jesus Christus mie daut kloa muak.

15 En ekj woa mie bemeaje doarenn daut jie daut emma behoole woare, sogoa wan ekj eascht wajch sie.

16 Dan wie ha junt onns Herr Jesus Christus siene Macht en sien wadakome nich bekaunt jemoakt derch kluake, selfst utjedochte Jeschichte, oba sage siene Majestaet met onnse eajne Uage.

17 Dan hee kjreach Ea en Harlijchkjeit fonn Gott daem Foda, aus doa ne Stem kjeem fonn dee groote Harlijchkjeit: "Dit es mien leefsta Saen, met daem ekj seeha tofraed sie".

18 En wie heade dise Stem dee utem Himel kjeem aus wie met am toop weare enn daem heilje Boajch.

19 En wie ha daut profeetesche Wuat noch sechra, en jie doone goot wan jie acht jaewe doaropp aus en Licht daut enn ne diestre Staed schient, bottet aunfangkt to doage, en dee Morjestearn enn june Hoate oppkjemt.

20 Easchtens sel jie weete daut kjeene profeetesche Schreft sikj selfst utlajcht.

21 Dan dee Profitie es niemols derch mensche Wele jekome, oba heilje Mana raede soo aus dee heilje Jeist an delengd dreef.