Ewangelia według św. Jana 19
Słowo Życia
Jezus skazany na ukrzyżowanie
19 Piłat kazał więc wyprowadzić Jezusa i ubiczować. 2 Żołnierze włożyli na Jego głowę koronę uplecioną z długich, ostrych cierni i ubrali Go w purpurowy płaszcz. 3 Podchodzili do Niego, bili po twarzy i wykrzykiwali:
—Niech żyje Król Żydów!
4 Potem Piłat raz jeszcze wyszedł do tłumu mówiąc:
—Wyprowadzam go tu, żebyście zobaczyli, że nie znajduję w nim żadnej winy.
5 Wtedy Jezus wyszedł na zewnątrz—w purpurowym płaszczu i koronie cierniowej na głowie.
—Oto człowiek!—rzekł Piłat.
6 —Ukrzyżuj! Ukrzyżuj go!—zaczęli krzyczeć kapłani i ich strażnicy na widok Jezusa.
—Sami go ukrzyżujcie! Ja nie znajduję w nim żadnej winy!—odpowiedział Piłat.
7 —My też mamy Prawo. I według naszego Prawa powinien zginąć, bo nazywał siebie Synem Bożym!—wołali.
8 Te słowa jeszcze bardziej przestraszyły Piłata. 9 Ponownie wszedł do rezydencji i zapytał Jezusa:
—Skąd pochodzisz?
Ale Jezus nic mu nie odpowiedział.
10 —Nie chcesz ze mną rozmawiać?—dziwił się. —Czy nie wiesz, że mam prawo cię uwolnić albo ukrzyżować?
11 —Nie miałbyś nade Mną władzy, gdyby nie dano ci jej z góry—odrzekł Jezus. —Dlatego większy grzech popełnił ten, który oddał Mnie w twoje ręce.
12 Od tego momentu Piłat starał się uwolnić Jezusa, ale żydowscy przywódcy ostro się temu sprzeciwiali:
—Jeśli go uwolnisz, nie będziesz przyjacielem cezara. Kto obwołuje się królem, występuje przecież przeciwko cezarowi.
13 Usłyszawszy to, Piłat znowu wyprowadził Jezusa na zewnątrz, sam zaś usiadł na fotelu sędziowskim, w miejscu zwanym Kamienny Bruk (po hebrajsku: „Gabbata”). 14 Było około południa, następnego dnia rozpoczynała się Pascha. Wtedy rzekł do zebranych:
—Oto wasz król!
15 —Precz z nim! Przecz! Ukrzyżuj go!—krzyczeli.
—Mam ukrzyżować waszego króla?!—pytał Piłat.
—Nie mamy żadnego króla oprócz cezara!—zawołali najwyżsi kapłani.
16 Wówczas Piłat wydał im Jezusa, aby Go ukrzyżowali. I zabrali Go.
Ukrzyżowanie
17 Jezus niósł swój krzyż na miejsce zwane Czaszką (po hebrajsku: „Golgota”). 18 Gdy dotarł na miejsce, ukrzyżowano Go razem z dwoma innymi skazańcami: Jezusa w środku, a tych dwóch po Jego prawej i lewej stronie. 19 Piłat zaś przygotował i kazał umieścić na krzyżu tabliczkę z napisem: „Jezus z Nazaretu, Król Żydów”. 20 Wielu Żydów mogło więc przeczytać ten opis Jego winy (sporządzony po hebrajsku, łacinie i grecku), bowiem miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, znajdowało się w pobliżu miasta. 21 Kapłani jednak domagali się od Piłata:
—Nie pisz: „Król Żydów”, ale: „Twierdził, że jest Królem Żydów”.
22 —Napisałem i koniec!—odrzekł Piłat.
23 Po ukrzyżowaniu Jezusa, żołnierze zabrali Jego ubrania i podzielili je na cztery części—dla każdego po jednej. Wzięli też tunikę, która była utkana w całości—bez szwów.
24 —Nie rozdzierajmy jej—mówili między sobą—ale rzućmy o nią losy. Zobaczymy, kto ją wygra.
W ten sposób spełniło się proroctwo:
„Rozdzielają między siebie moje ubrania
i rzucają losy o moją tunikę”.
Tak właśnie uczynili żołnierze.
25 A obok krzyża Jezusa stały: Jego matka, Jego ciotka—Maria (żona Kleofasa) i Maria z Magdali. 26 Gdy Jezus zobaczył matkę stojącą obok ucznia, który był Jego najbliższym przyjacielem, rzekł do niej:
—To jest twój syn!
27 A do ucznia:
—To jest twoja matka!
I od tego momentu uczeń wziął ją do swojego domu.
Śmierć Jezusa
28 Wiedząc, że Jego dzieło dobiegło już końca, Jezus—wypełniając zapowiedź Pisma—rzekł:
—Jestem spragniony.
29 A stał tam dzban z kwaśnym winem. Nasączono nim więc gąbkę i na kiju podano Mu do ust. 30 Gdy Jezus skosztował, rzekł:
—Wykonało się.
Po tych słowach opuścił głowę i skonał.
31 Ponieważ był to dzień poprzedzający szabat i wielkie święto, żydowscy przywódcy nie chcieli zostawić martwych ciał na krzyżach do następnego dnia. Poprosili więc Piłata, aby połamano skazańcom nogi, przyspieszając ich śmierć, i usunięto ciała. 32 Przyszli więc żołnierze i połamali nogi—najpierw jednemu skazańcowi ukrzyżowanemu z Jezusem, potem drugiemu. 33 Gdy podeszli do Jezusa, zobaczyli, że już umarł. Nie łamali Mu więc nóg. 34 Jeden z żołnierzy przebił jednak włócznią Jego bok, z którego wypłynęła krew i woda. 35 Wiemy, że tak było, ponieważ potwierdził to naoczny świadek, a jego opis jest zgodny z prawdą. On wie, że przekazuje prawdę, abyście i wy uwierzyli. 36 Stało się tak, aby spełniły się słowa Pisma: „Kości Jego nie zostaną połamane”. 37 A także: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”.
Pogrzeb Jezusa
38 Po tym wszystkim niejaki Józef z Arymatei poprosił Piłata o zgodę na zabranie ciała Jezusa. Józef był Jego uczniem, jednak ukrywał się przed przywódcami, ponieważ się ich bał. 39 Przybył tam również Nikodem—ten, który kiedyś odwiedził Jezusa nocą i przyniósł z sobą około trzydziestu kilogramów mieszaniny mirry i aloesu. 40 Zabrali więc ciało Jezusa i—zgodnie z żydowskim zwyczajem pogrzebowym—obwiązali je lnianymi płótnami oraz obsypali balsamem. 41 Niedaleko miejsca ukrzyżowania, w ogrodzie, znajdował się nowy, nieużywany dotąd grobowiec. 42 Złożyli w nim więc ciało Jezusa, bo spieszyli się, aby zdążyć przed nastaniem szabatu.
Jan 19
Nowe Przymierze
Wyrok na Jezusa
19 Wówczas Piłat kazał odprowadzić Jezusa i ubiczować. 2 A żołnierze upletli koronę z cierni, włożyli Mu na głowę i okryli Go płaszczem z purpury. 3 Następnie podchodzili do Niego z drwinami: Witaj, królu Żydów! I policzkowali Go.
4 Potem Piłat znów wyszedł na zewnątrz i zwrócił się do Żydów: Oto wyprowadzam wam Go. Chcę, byście wiedzieli, że nie znajduję w Nim żadnej winy. 5 Wtedy Jezus wyszedł do nich w cierniowej koronie i w płaszczu z purpury. Oto człowiek! — powiedział Piłat.
6 Na Jego widok arcykapłani i straż zawołali: Na krzyż! Na krzyż!
Piłat powiedział: Weźcie Go wy i ukrzyżujcie, ja bowiem nie znajduję w Nim winy.
7 Żydzi odpowiedzieli: My mamy Prawo, a według Prawa powinien umrzeć, gdyż czynił się Synem Boga.
8 Słowa te jeszcze bardziej zaniepokoiły Piłata. 9 Wszedł więc ponownie do pałacu i zapytał Jezusa: Skąd jesteś? Ale Jezus nie dał mu odpowiedzi. 10 Wtedy Piłat powiedział: Ze mną nie chcesz rozmawiać? Czyżbyś nie wiedział, że mam władzę Cię wypuścić i mam władzę Cię ukrzyżować?
11 Jezus odpowiedział: Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci to nie zostało dane z góry. Dlatego większy grzech ma ten, który Mnie tobie wydał.
12 Odtąd Piłat starał się Go wypuścić, ale Żydzi wołali: Jeśli Go wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cesarza. Każdy bowiem, kto czyni się królem, przeciwstawia się cesarzowi.
13 Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa i zasiadł na krześle sędziowskim, w miejscu zwanym Litostratos,[a] a po hebrajsku Gabbata. 14 A było to w Dniu Przygotowania Paschy, około południa. Wtedy powiedział do Żydów: Oto wasz król!
15 A oni zawołali: Precz! Precz! Na krzyż z Nim!
Piłat zapytał: Mam ukrzyżować waszego króla?
Arcykapłani na to: Poza cesarzem nie mamy innego króla!
16 Wtedy wydał im Go na ukrzyżowanie.
Ukrzyżowanie Jezusa
Wzięli więc Jezusa, 17 a On dźwigając własny krzyż szedł na tak zwane Miejsce Czaszki, określane po hebrajsku Golgotą. 18 Tam Go ukrzyżowali. Wraz z Nim ukrzyżowali też dwóch innych, po jednej i po drugiej stronie, Jezusa zaś pośrodku. 19 Piłat kazał ponadto sporządzić i umieścić nad krzyżem napis. Głosił on: Jezus z Nazaretu, Król Żydów. 20 Słowa te przeczytało wielu Żydów, gdyż miejsce, w którym Jezus został ukrzyżowany, znajdowało się blisko miasta, a sam napis sporządzony był po hebrajsku, po łacinie i po grecku.
21 Arcykapłani żydowscy zwracali się w tej sprawie do Piłata: Nie pisz — prosili — Król Żydów, napisz raczej, że to On sam powiedział: Jestem Królem Żydów.
22 Ale Piłat odpowiedział: Co napisałem — napisałem.
23 Tymczasem, gdy żołnierze ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili je na cztery części, dla każdego żołnierza po jednej. Wzięli też tunikę. Tunika jednak nie była szyta, ale cała od góry tkana. 24 Ustalili zatem: Nie rozcinajmy jej. Losujmy, czyja ma być. Tak wypełniło się Pismo, które mówi: Rozdzielili między siebie moje szaty, a o moją tunikę rzucali losy. Tak właśnie postąpili żołnierze.
25 A blisko krzyża Jezusa stały: Jego matka i siostra Jego matki, Maria (żona Klopasa) i Maria Magdalena. 26 Gdy Jezus zobaczył swoją matkę i stojącego przy niej ukochanego ucznia, zwrócił się do matki: Kobieto, oto twój syn! 27 Następnie powiedział do ucznia: Oto twoja matka! I od tej pory ten uczeń wziął ją do siebie.
Wykonało się!
28 Następnie Jezus, świadomy, że się już wszystko wykonało, powiedział: Chcę pić. I tak wypełniły się słowa Pisma. 29 Stało tam zaś naczynie pełne winnego octu. Owinęli zatem hizop gąbką nasączoną winnym octem i podali Mu do ust. 30 A gdy Jezus spróbował octu, powiedział: Wykonało się! Po czym skłonił głowę i oddał ducha.
31 W związku z tym, że był to Dzień Przygotowania Paschy i chodziło o to, aby ciała nie pozostały przez szabat na krzyżu — dzień tego szabatu był bowiem bardzo uroczysty — Żydzi prosili Piłata, aby skazańcom połamano uda i usunięto ich ciała. 32 Przyszli więc żołnierze i złamali uda pierwszemu i drugiemu ukrzyżowanemu wraz z Nim. 33 Gdy jednak podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie złamali Jego ud, 34 za to jeden z żołnierzy przebił włócznią Jego bok i natychmiast wypłynęła krew i woda. 35 Potwierdza to naoczny świadek. Jego świadectwo jest zgodne z prawdą. Jest on przekonany, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli. 36 To bowiem, co się stało, było wypełnieniem Pisma: Kość Jego nie będzie złamana, 37 oraz słów innego fragmentu: Będą patrzeć na tego, którego przebili.
Pogrzeb Jezusa
38 Potem Józef z Arymatei, który z obawy przed Żydami potajemnie był uczniem Pana, poprosił Piłata, aby pozwolił mu zabrać ciało Jezusa. I Piłat wyraził zgodę. Poszedł więc i zabrał Jego ciało. 39 Przyszedł też Nikodem, który kiedyś przybył do Jezusa nocą, i przyniósł około trzydziestu trzech kilogramów mieszaniny mirry i aloesu. 40 Wzięli więc ciało Jezusa i wraz z wonnościami owinęli je w płótna, zgodnie z żydowskim zwyczajem grzebalnym. 41 W miejscu zaś, gdzie został ukrzyżowany, był ogród, a w ogrodzie nowy grobowiec, w którym jeszcze nikt nie był złożony. 42 Ponieważ grobowiec ten był blisko, a Dzień Przygotowania chylił się ku końcowi, tam właśnie położyli Jezusa.
Footnotes
- Jan 19:13 Lub: zwanym Kamienny Bruk.
Słowo Życia (Polish Living New Testament) Copyright © 1991, 2005 by International Bible Society® Used by permission. All rights reserved worldwide.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny