Add parallel Print Page Options

16 Ang mga taga-Moab nga nagpalalagyo sa Sela, nga isa ka banwa sa kamingawan, nagpadala sang bataon nga mga karnero sa nagahari sa bukid sang Zion[a] bilang regalo. Ang mga babayi sang Moab nga ara sa talabukan sang Arnon pareho sa mga pispis nga gintabog sa ila nga pugad.

Nagsiling ang mga taga-Moab sa mga taga-Juda: “Laygayi ninyo kami kon ano ang amon himuon. Protektari ninyo kami, pareho sang paghandong sang kahoy kon udtong-adlaw. Nagpalalagyo kami sa amon lugar kag wala na kami sang amon kaugalingon nga elistaran. Tagua ninyo kami kag indi ninyo kami pagpabay-i. Paestara ninyo kami nga mga taga-Moab sa inyo duta. Protektari ninyo kami sa gusto maglaglag sa amon.”

Magauntat ang pagpamigos kag ang pagpanglaglag. Madula na ang nagapamigos sa duta sang Israel. Kag magahari ang isa ka kaliwat ni David nga may katutom kag paghigugma. Sa iya nga paghukom, gusto niya gid nga maghatag sang hustisya. Kag maabtik siya maghimo sang matarong.

Nabalitaan namon kon daw ano ka bugalon ang mga taga-Moab. Mga hambog sila kag matinaas-taason, pero wala ini sing pulos. Gani hibian nila ang ila nasyon. Magahibi sila tanan tungod sa pagkadula sang ila manamit nga pagkaon sa Kir Hareset. Nagkalaguba ang mga uma sa Heshbon kag pati ang mga talamnan sang ubas sa Sibma. Gin-guba sang mga pangulo sang mga nasyon ining mga talamnan sang ubas[b] nga nagalambot sa Jazer, pakadto sa desierto, kag nagalambot pa gid hasta sa Patay nga Dagat. Gani nagahibi ako, subong nga nagahibi ang taga-Jazer, tungod sang talamnan sang ubas sang Sibma. Ginahibian ko ang Heshbon kag Eleale kay indi na mabatian ang paghinugyaw sa kalipay sa ila mga patubas. 10 Nadula ang kalipay kag ang kasadya sa mapatubason nga mga uma. Wala na sing may nagakanta ukon nagahinugyaw sa mga talamnan sang ubas. Wala na sing may nagapuga sang ubas agod himuon nga bino. Ginpauntat na sang Ginoo[c] ang ila paghinugyaw. 11 Gani nagakasubo ako sa nadangatan sang Moab pareho sa masubo nga tunog sang arpa. Nagakasubo man ako sa nadangatan sang Kir Haseret. 12 Kapuyon lang ang mga taga-Moab sa ila pagbalik-balik sa ila mga simbahan sa mataas nga mga lugar. Wala sing pulos ang ila pagkadto sa templo sa pagpangamuyo.

13 Amo ato ang ginsiling sang una sang Ginoo parte sa Moab. 14 Kag karon, amo naman ini ang iya ginasiling, “Sa sulod sang tatlo gid ka tuig, madula ang manggad sang Moab kag mahuy-an ang iya katawhan. Diutay lang ang mabilin nga buhi sa iya katawhan kag ini sila mga maluya pa.”

Footnotes

  1. 16:1 Zion: sa literal, anak nga babayi sang Zion.
  2. 16:8 Gin-guba… ubas: ukon, nga ang bino sini naghubog sa mga pangulo sang mga nasyon.
  3. 16:10 Ginpauntat na sang Ginoo: sa Hebreo, Ginpauntat ko na. Nagahambal diri ang Ginoo paagi kay Isaias.

16 Send lambs(A) as tribute(B)
    to the ruler of the land,
from Sela,(C) across the desert,
    to the mount of Daughter Zion.(D)
Like fluttering birds
    pushed from the nest,(E)
so are the women of Moab(F)
    at the fords(G) of the Arnon.(H)

“Make up your mind,” Moab says.
    “Render a decision.
Make your shadow like night—
    at high noon.
Hide the fugitives,(I)
    do not betray the refugees.
Let the Moabite fugitives stay with you;
    be their shelter(J) from the destroyer.”

The oppressor(K) will come to an end,
    and destruction will cease;(L)
    the aggressor will vanish from the land.
In love a throne(M) will be established;(N)
    in faithfulness a man will sit on it—
    one from the house[a] of David(O)
one who in judging seeks justice(P)
    and speeds the cause of righteousness.

We have heard of Moab’s(Q) pride(R)
    how great is her arrogance!—
of her conceit, her pride and her insolence;
    but her boasts are empty.
Therefore the Moabites wail,(S)
    they wail together for Moab.
Lament and grieve
    for the raisin cakes(T) of Kir Hareseth.(U)
The fields of Heshbon(V) wither,(W)
    the vines of Sibmah(X) also.
The rulers of the nations
    have trampled down the choicest vines,(Y)
which once reached Jazer(Z)
    and spread toward the desert.
Their shoots spread out(AA)
    and went as far as the sea.[b](AB)
So I weep,(AC) as Jazer weeps,
    for the vines of Sibmah.
Heshbon and Elealeh,(AD)
    I drench you with tears!(AE)
The shouts of joy(AF) over your ripened fruit
    and over your harvests(AG) have been stilled.
10 Joy and gladness are taken away from the orchards;(AH)
    no one sings or shouts(AI) in the vineyards;
no one treads(AJ) out wine at the presses,(AK)
    for I have put an end to the shouting.
11 My heart laments for Moab(AL) like a harp,(AM)
    my inmost being(AN) for Kir Hareseth.
12 When Moab appears at her high place,(AO)
    she only wears herself out;
when she goes to her shrine(AP) to pray,
    it is to no avail.(AQ)

13 This is the word the Lord has already spoken concerning Moab. 14 But now the Lord says: “Within three years,(AR) as a servant bound by contract(AS) would count them,(AT) Moab’s splendor and all her many people will be despised,(AU) and her survivors will be very few and feeble.”(AV)

Footnotes

  1. Isaiah 16:5 Hebrew tent
  2. Isaiah 16:8 Probably the Dead Sea