Ang Pagkalaglag sang Babilonia

47 Nagsiling ang Ginoo, “Magapungko ka sa duta, Babilonia. Magapungko ka nga wala sing trono. Ikaw nga pareho sa birhen nga babayi indi na pagtawgon nga mahinhin kag maluming. ² Ulipon ka na subong, gani magkuha ka sang galingan kag maggaling sang trigo. Huksa ang imo belo, kag alsaha ang imo bayo agod makita ang imo paa samtang nagatabok ka sa suba. ³ Makita ang imo pagkahublas kag mahuy-an ka. Magatimalos ako sa imo kag indi ko ikaw pagkaluoyan.”^[a]

⁴ Ang aton Manluluwas, nga ang iya ngalan Ginoo nga Makagagahom, amo ang Balaan nga Dios sang Israel.

⁵ Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Babilonia, magpungko ka sing malinong sa madulom nga lugar. Indi ka na pagtawgon nga rayna sang mga ginharian. ⁶ Naakig ako sa katawhan nga akon ginpanag-iyahan, kag ginsikway ko sila. Gani gintugyan ko sila sa imo kamot, kag wala mo sila pagkaluoyi. Bisan gani ang mga tigulang sa ila ginpintasan mo. ⁷ Nagsiling ka pa nga ang imo pagkarayna wala sing katapusan! Pero wala mo paghunahunaa ining imo mga ginhimo kag kon ano ang mangin resulta sini sa imo. ⁸ Gani karon pamatii ini, ikaw nga mahilig sa pagpangalipay kag nagahunahuna nga indi ka maano. Nagasiling ka sa imo kaugalingon nga ikaw ang Dios, kag wala na sing iban pa. Nagahunahuna ka nga indi ka gid mabalo ukon madulaan sang mga anak.^{[b] 9} Pero sa hinali lang matabo ini sa imo: Mabalo ka kag madulaan sang mga anak. Matabo gid ini tanan sa imo bisan madamo ka pa sang nahibaluan nga madyik ukon binabaylan. ¹⁰ Nagasalig ka nga indi ka maano sa imo pagkamalaot, kay nagahunahuna ka nga wala sing may nakakita sa imo. Ang imo kaalam kag ihibalo nagapatalang sa imo, kag nagatulod sa imo sa pagsiling, ‘Ako ang Dios, kag wala na sing iban pa.’ ¹¹ Gani magaabot sa imo ang katalagman kag indi ka makahibalo kon paano mo ini matabog sang imo nga madyik. Magaabot sa imo ang kalamidad nga indi mo mabayaran agod mag-untat. Hinali lang nga magaabot sa imo ang kalaglagan nga wala mo ginahunahuna. ¹² Sige, padayuna ang imo mga madyik kag mga binabaylan nga imo ginahimo halin sang bata ka pa. Basi pa lang magmadinalag-on ka, ukon basi pa lang kulbaan ang imo mga kaaway. ¹³ Ginakapoy ka na sa imo madamo nga mga padihot. Pabuliga sa imo ang imo mga tinawo nga nagatuon parte sa mga bituon kag nagatagna kada bulan sang mga butang nga matabo sa imo. ¹⁴ Sa pagkamatuod, pareho lang sila sa dagami nga dali lang masunog. Indi gani sila makaluwas sang ila kaugalingon sa kalayo. Indi puwede makapainit-init sa sini nga kalayo, kay puwerte ini kainit. ¹⁵ Ti ano ang mahimo sang mga tawo nga ginapangayuan mo sang laygay halin sang bata ka pa? Ang kada isa sa ila nagtalang kag indi sila makaluwas sa imo.