20 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

² "Për këtë mendimet e mia më shtyjnë të përgjigjem, për shkak të shqetësimit që ndjej brenda vetes sime.

³ Kam dëgjuar një qortim që më turpëron, por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu si e gjykoj.

⁴ A nuk e di ti që gjithnjë, qysh prej kohës që njeriu u vu mbi tokë,

⁵ triumfi i të këqijve zgjat pak dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast?

⁶ Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë,

⁷ ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: "Ku është?".

⁸ Do të fluturojë si një ëndërr dhe nuk do të gjendet më; do të zhduket si një vegim nate.

⁹ Syri që e shihte, nuk do ta dallojë më; edhe banesa e tij nuk do ta shohë më.

¹⁰ Bijtë e tij do të kërkojnë të fitojnë favorin e të varfërve dhe duart e tij do të rivendosin pasurinë e tij.

¹¹ Forca rinore që i mbushte kockat do të dergjet në pluhur bashkë me të.

¹² Edhe sikur e keqja të jetë e ëmbël në gojën e tij, ai e fsheh atë nën gjuhë,

¹³ nuk lejon që të dalë që andej por vazhdon ta mbajë në gojë.

¹⁴ Por ushqimi i tij, që është në zorrët e veta transformohet dhe bëhet një helm gjarpëri brenda tij.

¹⁵ Ai do të vjellë pasuritë që ka gëlltitur; vetë Perëndia do t’ia nxjerrë nga barku.

¹⁶ Ai ka thithur helm gjarpëri, gjuha e një nepërke do ta vrasë.

¹⁷ Nuk ka për të parë më lumenj as përrenj që rrjedhin me mjaltë dhe gjalpë.

¹⁸ Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga përfitimet e tregtisë së tij.

¹⁹ Sepse ka shtypur dhe braktisur të varfrin, ka shtënë në dorë me forcë një shtëpi që nuk e kishte ndërtuar.

²⁰ Duke qenë se lakmia e tij nuk ka njohur kurrë qetësi, ai nuk do të shpëtojë asgjë nga gjërat që dëshironte aq shumë.

²¹ Asgjë nuk do t’i shpëtojë pangopësisë së tij, prandaj mirëqënia e tij nuk do të zgjasë.

²² Kur të jetë në kulmin e bollëkut do të gjendet ngushtë; dora e të gjithë atyre që vuajnë do të ngrihet kundër tij.

²³ Kur të jetë bërë gati për të mbushur barkun, Perëndia do të dërgojë mbi të zjarrin e zemërimit të tij, që do të bjerë mbi të kur të jetë duke ngrënë.

²⁴ Ai mund të shpëtojë nga një armë prej hekuri, por atë do ta shpojë një hark prej bronzi.

²⁵ Nxirret shigjeta që del nga trupi i tij, maja e shndritshme del nga vreri i tij, atë e pushton tmerri.

²⁶ Errësirë e plotë është caktuar për thesaret e tij; do ta konsumojë një zjarr jo i nxitur; ata që kanë mbetur në çadrën e tij do të jenë në ankth.

²⁷ Qielli do të zbulojë paudhësinë e tij dhe toka do të ngrihet kundër tij.

²⁸ Të ardhurat e shtëpisë së tij do t’i merren, do t’i marrin në ditën e zemërimit të tij.

²⁹ Ky është fati që Perëndia i cakton njeriut të keq, trashëgimi që i është dhënë nga Perëndia.