Marek 15
Nowe Przymierze
Jezus przed Piłatem
15 Zaraz o świcie arcykapłani wraz ze starszymi, znawcami Prawa i całą Wysoką Radą odbyli naradę, po czym związali Jezusa, odprowadzili i wydali Piłatowi.
2 Piłat zapytał Go: Czy Ty jesteś królem Żydów?
Ty to mówisz — odparł Jezus.
3 Arcykapłani zaś pośpieszyli oskarżać Go o różne rzeczy. 4 Wtedy Piłat znów zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zauważ, że stawiają Ci poważne zarzuty. 5 Ale Jezus nic już nie odpowiedział, tak że się Piłat dziwił.
6 Na każde święto Piłat uwalniał im jednak jednego więźnia, tego, o którego prosili. 7 W tym czasie więziono niejakiego Barabasza. Został on aresztowany wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów dopuścili się zabójstwa. 8 Tłum wystąpił więc z prośbami, aby Piłat uczynił im to, co zawsze.
9 Ten zapytał: Czy chcecie, abym wam wypuścił króla Żydów? 10 Coraz bardziej uświadamiał sobie bowiem, że arcykapłani wydali Go z zawiści. 11 Arcykapłani zaś tak wpłynęli na ludzi, że ci wybrali Barabasza. 12 Piłat zapytał: A co mam zrobić z tym, którego nazywacie królem Żydów?
13 Ukrzyżuj Go! — zawołali. 14 Na pytanie Piłata: Jakiego zła się dopuścił? oni tym głośniej krzyczeli: Ukrzyżuj Go!
15 Wtedy Piłat, chcąc uczynić zadość żądaniom tłumu, uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.
Szyderstwa żołnierzy
16 Żołnierze odprowadzili Go więc na wewnętrzny dziedziniec pałacu, gdzie zwołali kilkuset żołnierzy. 17 Ubrali Jezusa w purpurowy płaszcz, a na Jego skronie wcisnęli cierniowy wieniec. 18 Następnie zaczęli wiwatować: Witaj, królu Żydów! 19 Bili Go przy tym trzciną po głowie, pluli na Niego i klękając udawali pokłony. 20 A gdy Go wydrwili, zdjęli z Niego purpurowy płaszcz i ubrali Go w Jego własne szaty. Potem zaś wyprowadzili na ukrzyżowanie.
Ukrzyżowanie Jezusa
21 Po drodze spotkali Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufusa, który właśnie tamtędy wracał z pola, i zmusili go, aby poniósł Jego krzyż. 22 Tak przyprowadzili Go na miejsce zwane Golgota, co w tłumaczeniu znaczy Miejsce Czaszki. 23 Dawali Mu do picia wino zmieszane z mirrą,[a] ale On nie chciał pić.
24 Wtedy Go ukrzyżowali i rozdzielili Jego szaty, rzucając o nie losy, co kto ma sobie wziąć. 25 A gdy Go ukrzyżowali, była godzina dziewiąta. 26 Umieścili też napis podający powód Jego skazania. Głosił on: Król Żydów. 27 Ukrzyżowali też wraz z Nim dwóch przestępców, jednego po prawej, a drugiego po Jego lewej stronie. 28 W ten sposób wypełniły się słowa Pisma: I uznano Go za jednego z przestępców.[b]
29 A ci, którzy przechodzili obok, kręcili głowami i mówili: Hej, Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz, 30 zejdź z krzyża i ratuj siebie!
31 Podobnie drwili między sobą arcykapłani wraz ze znawcami Prawa: Innych uratował, a siebie samego uratować nie może. 32 Chrystus, król Izraela — niech teraz zejdzie z krzyża, abyśmy zobaczyli i uwierzyli. Ubliżali Mu również ci, którzy wraz z Nim byli ukrzyżowani.
Rozdarcie zasłony
33 A około południa całą ziemię zaległa ciemność i trwała aż do godziny piętnastej. 34 O tej też godzinie Jezus zawołał: Eloi, Eloi, lema sabachtani? Co w tłumaczeniu znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś?
35 A niektórzy ze stojących obok, gdy to usłyszeli, powtarzali między sobą: Spójrzcie, woła Eliasza. 36 Ktoś podbiegł, nasączył gąbkę kwaśnym winem, zatknął na trzcinę i próbował dać Mu pić, mówiąc do pozostałych: Zostańcie, zobaczmy, czy Eliasz przyjdzie Go zdjąć.
37 Jezus zaś zawołał donośnym głosem i wydał ostatnie tchnienie. 38 Wtedy zasłona świątyni rozdarła się na dwoje, z góry w dół.
39 A setnik, który stał naprzeciw Niego, gdy zobaczył, w jaki sposób Jezus umarł, stwierdził: Ten człowiek naprawdę był Synem Boga.
40 Były tam również kobiety. Przyglądały się one z daleka. Wśród nich stała Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Młodszego i Jozesa, oraz Salome. 41 Właśnie one, gdy był w Galilei, chodziły z Nim i usługiwały Mu. Lecz było też wiele innych kobiet, które wraz z Nim przyszły do Jerozolimy.
Pogrzeb Jezusa
42 Gdy nastał już wieczór, a był to jeszcze Dzień Przygotowania poprzedzający szabat, 43 przyszedł Józef z Arymatei, szanowany członek Wysokiej Rady, który sam też oczekiwał Królestwa Bożego. Odważnie udał się on do Piłata i prosił o ciało Jezusa. 44 Piłat zdziwił się, że Jezus już nie żyje, przywołał zatem setnika i zapytał go, czy skazaniec dawno umarł. 45 A upewniony przez setnika o śmierci Jezusa, darował Jego ciało Józefowi. 46 Ten zaś kupił płótno, zdjął Go, owinął w nie, złożył w grobowcu wykutym w skale, a na wejście do grobowca zatoczył kamień. 47 Maria Magdalena natomiast i Maria, matka Jozesa, przyglądały się, gdzie Go złożono.
Footnotes
- Marek 15:23 Mirra była stosowana jako środek uśmierzający ból.
- Marek 15:28 nie występuje we wszystkich manuskryptach.
Ewangelia według św. Marka 15
Słowo Życia
Jezus przed Piłatem
15 Następnego dnia, wczesnym rankiem, najwyżsi kapłani, starsi i przywódcy religijni zebrali się razem z całą Wysoką Radą i postanowili przekazać Jezusa pod zbrojną eskortą Piłatowi, rzymskiemu gubernatorowi. 2 A gdy przyprowadzono Jezusa do Piłata, ten zapytał Go:
—Jesteś Królem Żydów?
—Sam to potwierdzasz—odpowiedział mu Jezus.
3 A ponieważ, obecni tam, najwyżsi kapłani ciągle wysuwali przeciwko Niemu wiele zarzutów, 4 Piłat zapytał Go:
—Czemu nic nie mówisz? Czy nie słyszysz tych wszystkich oskarżeń?
5 Lecz, ku jego wielkiemu zdziwieniu, Jezus nie odezwał się już ani słowem.
6 A był zwyczaj, że raz w roku, na święto Paschy, Piłat uwalniał na prośbę ludu jednego żydowskiego więźnia. 7 W tym czasie przebywał właśnie w więzieniu Barabasz, skazany wraz z innymi za morderstwo popełnione podczas rozruchów. 8 Gdy więc, jak co roku, przed rezydencją Piłata, zebrali się ludzie proszący o uwolnienie więźnia, gubernator zapytał ich:
9 —Czy chcecie, abym uwolnił Króla Żydów?
10 Zorientował się bowiem, że to najwyżsi kapłani z nienawiści uknuli ten spisek przeciwko Jezusowi. 11 Kapłani jednak podburzyli tłum i ten, zamiast o Jezusa, prosił o uwolnienie Barabasza.
12 —Co mam zatem zrobić z Królem Żydów?—kontynuował Piłat.
13 —Ukrzyżuj go!—zawołali w odpowiedzi.
14 —Ale dlaczego?—dopytywał Piłat. —Jakie przestępstwo popełnił?
Oni jednak nie słuchali go i coraz głośniej wołali:
—Ukrzyżuj go!!!
15 Chcąc więc zadowolić tłum, Piłat uwolnił Barabasza. Jezusa natomiast kazał ubiczować i skazał na śmierć przez ukrzyżowanie.
Żołnierze śmieją się z Jezusa
16 Żołnierze wyprowadzili Go na dziedziniec i zwołali cały oddział. 17 Ubrali Go w purpurowy płaszcz i włożyli na Jego głowę koronę uplecioną z długich, ostrych cierni. 18 Potem, niby to oddając Mu honory, wykrzykiwali:
—Niech żyje Król Żydów!
19 I bili Go po głowie trzcinowym kijem, pluli na Niego i drwiąc podali na kolana, aby oddać Mu pokłon. 20 Gdy im się to znudziło, ściągnęli z Niego purpurowy płaszcz, nałożyli Mu z powrotem Jego własne ubranie i poprowadzili na ukrzyżowanie.
Ukrzyżowanie
21 Po drodze zmusili przechodzącego tamtędy Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa, aby niósł Jego krzyż. 22 W ten sposób doprowadzili Jezusa na miejsce zwane Golgotą (to znaczy: „Czaszką”). 23 Tam podali Mu do picia wino zaprawione gorzkimi ziołami, ale nie chciał go pić.
24 Potem Go ukrzyżowali, a o Jego ubranie rzucili losy, aby ustalić, co kto ma wziąć. 25 Była godzina dziewiąta rano. 26 Do krzyża przybito tabliczkę z opisem Jego winy: „Król Żydów”. 27 Po obu stronach Jezusa ukrzyżowano dwóch przestępców. 28 I tak spełniły się słowa Pisma: „Zaliczono Go do przestępców”. 29 Przechodzący obok ludzie śmiali się z Niego. Patrzyli z pogardą i wołali:
—Widzisz, jak skończyłeś? Mówiłeś, że potrafisz zburzyć i w trzy dni odbudować świątynię! 30 Skoro jesteś taki mocny, uratuj teraz siebie samego i zejdź z krzyża!
31 Stali tam również najwyżsi kapłani i inni przywódcy religijni. Oni także naśmiewali się z Jezusa:
—Innych potrafił ratować, a siebie uratować nie może! 32 Taki z niego Mesjasz, Król Izraela? Niech zejdzie z krzyża. Jeśli to zrobi, uwierzymy mu!
Również przestępcy, wiszący obok Jezusa, naśmiewali się z Niego.
Śmierć Jezusa
33 Nagle, około południa, całą ziemię okrył mrok i aż do godziny trzeciej było ciemno. 34 Wtedy właśnie Jezus głośno zawołał:
—Eloi, Eloi, lema sabachthani! (co znaczy: „Boże mój, Boże mój, czemu Mnie opuściłeś?”).
35 Stojący w pobliżu ludzie sądzili, że woła proroka Eliasza. 36 Jakiś człowiek pobiegł nawet po gąbkę, nasączył ją kwaśnym winem i podał Jezusowi, żeby się napił.
—Zobaczmy, czy zjawi się Eliasz i pomoże mu zejść!—wytłumaczył zebranym.
37 Lecz Jezus wydał jeszcze jeden okrzyk i skonał. 38 W tej samej chwili zasłona w świątyni, oddzielająca miejsce najświętsze, rozdarła się na dwie części—od góry aż do dołu. 39 A rzymski dowódca, który stał obok krzyża i widział, jak Jezus umiera, zawołał:
—To naprawdę był Syn Boży!
40 Kilka kobiet z daleka przyglądało się temu wszystkiemu—między innymi Maria z Magdali, Maria—matka Jakuba Mniejszego i Józefa, oraz Salome. 41 Wierzyły one w Jezusa i służyły Mu pomocą, gdy przebywał w Galilei. A teraz, wraz z wieloma innymi kobietami, przyszły za Nim do Jerozolimy.
Pogrzeb Jezusa
42 Ponieważ wszystko to wydarzyło się w dniu poprzedzającym szabat, 43 pewien powszechnie szanowany członek Wysokiej Rady, Józef z Arymatei, oczekujący nadejścia królestwa Bożego, zdobył się na odwagę i pod wieczór przyszedł do Piłata z prośbą o wydanie mu ciała Jezusa. 44 Piłat nie wierzył, że Jezus już nie żyje. Aby sprawdzić tę wiadomość, wezwał dowódcę odpowiedzialnego za ukrzyżowanie. 45 Gdy uzyskał od niego potwierdzenie, zezwolił Józefowi zabrać ciało. 46 Wtedy Józef kupił długie lniane płótno, owinął nim zdjęte z krzyża ciało Jezusa i złożył je w grobie, który był wykuty w skale. Wejście do grobu zamknięto przy pomocy ogromnego kamienia. 47 Maria z Magdali oraz Maria—matka Józefa, dokładnie zobaczyły, gdzie położono Jezusa.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny
Słowo Życia (Polish Living New Testament) Copyright © 1991, 2005 by International Bible Society® Used by permission. All rights reserved worldwide.