15 Donn sach ekj noch een Teakjen em Himel, groot en wunndaboa, saewen Enjel dee de latste saewen Ploag haude, dan doarenn es Gott sien Oaja foadich jemoakt.

En ekj sach en glausanet Maea, soo aus wan daut met Fia jemenjt wea; en dee, dee jewonne haude aewa daut Tia en sien Bilt en daut Tsol fonn sien Nome, sach ekj opp daut glausenet Maea stone, en see haude Hoape fonn Gott.

En see singe daut Leet fonn Mooses, Gott sien Deena, en daut Leet fonn daut Laum, en saje: "Groot en wunndafoll sent diene Woakje, O Herr, aulmajchtja Gott, Jeracht en Tru sent diene Waeaj, du Kjeenich aewa aule Natsjoone.

Waea wudd die nich ferchte, O Herr, en dien Nome feharliche? dan du auleen best Heilich, dan aule Natsjoone woare kome en fer die aunbaede, dan diene jerajchte Uadeelunge sent jeoppenboat worde."

No dit sach ekj, en daut Tempel fonn daut Aulaheilichste fonn daut Zeichness emm Himel wort op jemoakt,

en dee saewen Enjel dee de latste saewen Ploag ha, kjeeme utem Tempel, aunjetroke met reine, blanke Kjleeda, en omm de Broost met en goldna Gort jebunge.

En eena fonn dee feeha laewendje Teare jeef dee saewen Enjel saewen goldna Komme, dee met daem laewendje Gott sien Oaja jefelt weare, Gott, dee fonn Eewichkjeit bott Eewichkjet laeft."

En de Tempel wea foll Ruak fonn Gott siene Harlichkjeit en siene Krauft, en kjeena kunn enn daem Tempel enenn gone bott dee saewen Enjel aere saewen Ploag foadich weare.