Psalme 73
Reimer 2001
Dee Psalme III
Dee 73 Psalm
En Psalm fonn Asaf
1 Werkjlich Gott es goot to Israel, to dän dee en reinet Hoat habe.
2 Un waut mie daut aunbelangt, miene Feet haude meist jestolpat; miene Staupe muake mie meist jleppe.
3 Dan ekj wia neidisch äwa dee Stollte; ekj bekjikjt dee Beese äare Fräd.
4 Dan doa wea kjeen Schrakj to äa Doot; oba äa Kjarpa es Fat.
5 Dee ha nich daut miseroblijet daut stoawlije Mensche ha; dee sent nijch soo jeploacht aus jeweenlije Mensche.
6 Un soo deit Stoltet dän bekjäde; ruchlooset deit dän bedakje soo aus en Wanikj.
7 Aeare Uage schwalle rut met Fatet; dee ha dee Ennbildunk fonn äa Hoat wieda jefeat.
8 Dee spotte un räde met Lest; fonn huach bowe räde see ommenschlijchet.
9 Dee stalle äare Miele enne Himels, un äare Tunj wankt derjch dee Ead.
10 Doaromm saul sien Folkj trigj hia häa kome; un dee woare en follet Kuffel ut drinkje.
11 En dee saje: "Woo deit Gott weete?" un, "Es doa Festentnis enn daem Aulahejchsta?"
12 Kjikj! Dit sent dee Gottloose dee emma enn Leijchtheit sent; dee näme too enn äa Hab un Goot.
13 Sejchalijch ha ekj mien Hoat emm sonnst rein jehoole; un ekj ha miene Henj enn Onnschult jewosche.
14 Dan ekj wea dän Dach äwa jeploacht, un miene Strof wea jieda Morje doa.
15 Wan ekj saj: "Dit es woo ekj räde woa;" dan see, ekj wudd en Jeschlajcht fonn diene Kjinje hinjem Lijcht feare.
16 Un wan ekj uk docht daut ekj daut festunnt, wea daut doch Weedoag enn miene Uage,
17 bott ekj enn Gott siene Fesaumlings Städ enenn jinkj; nu festo ekj äa Enj.
18 Sejchalijch woascht du äare Feet opp daut jlepprijet brinje; du woascht dän enn Fenijchte faule moake.
19 Woo dee fenijcht sent enn eene Moment, wajch jefäajcht met Schrakj!
20 Soo aus en Droom wan eena oppwakjt, O Herr Gott, wan du oppwakjst, woascht du äa Jestault feachte.
21 Dan mien Hoat wea febettat, un ekj wea jestoakjt enn miene Neare.
22 Ekj wea Hungsch un wist nijch; ekj wea soo aus Tiare fer die.
23 Un doch wea ekj emma bie die, du hast miene rajchte Haunt aunjefote.
24 Du woascht mie derjch dien Rot leide; un aum Enj woascht du mie no dee Harlijchkjeit näme.
25 Wäm ha ekj emm Himel? En ekj ha kjeen Janka fa irjent wäm opp dise Ead buta die.
26 Mien Fleesch un mien Hoat näme auf; Gott es mien Hoat sien groota Steen un mien Poat fa emma.
27 Dan see, soone dee wiet auf sent fonn die sent feloare; du hast aul dän fenijcht dee fonn die wajch leste.
28 Waut mie daut aunbelangt, daut es goot fa mie daut ekj mie no Gott nodre sull; ekj ha miene Tooflucht enn däm Herr Gott jemoakt, aul diene Woakje to fetale.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer