69 Shpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.

² Jam zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.

³ Jam lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.

⁴ Ata që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.

⁵ O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.

⁶ Mos u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.

⁷ Për hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.

⁸ Unë jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.

⁹ Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.

¹⁰ Kam qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.

¹¹ Kam veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.

¹² Ata që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.

¹³ Por sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.

¹⁴ Më nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.

¹⁵ Mos më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.

¹⁶ Përgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.

¹⁷ Mos e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.

¹⁸ Afrohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.

¹⁹ Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.

²⁰ Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.

²¹ Më dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.

²² U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.

²³ Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.

²⁴ Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.

²⁵ Banesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,

²⁶ sepse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.

²⁷ Shto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.

²⁸ U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.

²⁹ Tani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.

³⁰ Unë do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.

³¹ Dhe kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.

³² Njerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.

³³ Sepse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.

³⁴ E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.

³⁵ Sepse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.

³⁶ Dhe pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.