Weet jie nich, Breeda - ekj raed to dee, dee daut Jesats weete- dautet Jesats harscht aewa en Maun so lang es hee laeft?

Dan ne befriede Fru es met aea Maun febunje derchet Jesats so lang aus hee laeft; oba wan aea Muan stoaft es see loos jemoakt fonn daut Jesats waut daem Maun aunbelangt.

Aulso wan see sikj met en aundra Maun befriet waearent aea Maun noch laeft, woat see en Eehebraeakjarin jenant, oba wan aea Maun stoaft, dan es see frie fonn daut Jesats, so daut see nich ne Eehebraeakjarin es wan see uk met en aundra Maun befriet es.

Jrod soo, miene Breeda, sent jie derch Jesus sien Lief doot jemoakt daut Jesats jaeajenaewa, daut jie sest waem aunjeheare sulle, daut heet daem, dee fom Doot oppjewakjt es, daut wie Frucht fa Gott droage sulle.

So lang aus wie em Fleesch weare, oabeide dee Sindliche Losste enn onnse Jlieda derch daut Jesats, Frucht to droage dee toom Doot fead.

Nu oba se wie fomm Jesats loss jelote, en sent jestorwe to daut waut onns faust hilt, daut wie deene kjenne enn en nieha Jeist, nich meeha enn daut oolet jeschraewnet Jesats.

Waut sel wie dan saje? Es daut Jesats Sind? Muchtet nich senne! Doch, ekj haud nich jewist waut Sind wea buta derchet Jesats, dan ekj haud nich jewist waut Losst wea wan daut Jesats nich haud jesajt, "Lot die nich jeleste".

Oba de Sind neem dee Jelaeajenheit derch daut Jesats en wirkjt enn mie aulahaunt Losst. Dan oone daut Jesats es dee Sind doot.

kapitel

Dan ekj wea to eene Tiet laewendich oone daut Jesats, oba aus daut Jesats kjeem, kjeem de Sind tom laewe, en ekj storf.

10 En daut Jesats, daut haud sullt Laewe brinje, brocht mie nu daen Doot.

11 Dan Sind neem Jelaeajenheit derch daut Jesats, en bedruach mie derch daut selwje Jesats en brocht mie omm.

12 Aulso, daut Jesats es Heilich, en daut Jeboot es Heilich en Jeracht en Goot.

13 Es dan daut waut Goot es, mie tom Doot jeworde? Muchtet nich senne! En doch, de Sind, dautet mucht oppenboa senne fa wautet es, haft mie derch daut goodet tom Doot jebrocht, dautet mucht oppenboa woare derch daut Jeboot woo seeha sindhauft de Sind es.

14 Dan wie weete daut daut Jesats jeistlich es, oba ekj sie fleeschlich, aune Sind fekofft.

15 Dan ekj weet nich waut ekj doo; dan waut ekj doone wel, daut doo ekj nich, en waut ekj haus, daut doo ekj.

16 Oba wan ekj daut doo waut ekj nich wel, doo ekj doamet met daut Jesats stemme dautet Jesats Goot es.

17 Dan sie ekj daut nich meeha dee daut deit, oba de Sind dee enn mie wont.

18 Dan ekj weet daut enn mie, daut heet enn mien Fleesch, wont nusscht goodet; dan daut wele es bie mie, oba daut Goodet to follbrinje brinj ekj nich foadich.

19 Dan daut goodet daut ekj doone wel, doo ekj nich; oba daut beeset daut ekj nich doone wel, daut doo ekj.

20 Wan ekj dan daut doo waut ekj nich wel, eset nich meeha ekj dee daut doo, oba dee Sind dee enn mie wont.

21 Ekj finj dan en mie en Jesats, daut goodet doone wel, oba daut beeset henjt mie aun;

22 Dan ennalich ha ekj en Fejneaje enn Gott sien Jesats,

23 oba ekj see enn miene Jliede en aundret Jesats daut jaejen daut Jesats enn mien Senn strit, en nemt mie jefanje derch daut sinde Jesats daut enn miene Jliede es.

24 Ekj aelendje Mensch! Waea woat mie rada fonn dit Lief daut mie Doot brinjt?

25 Gott sie jedankt! derch Jesus Christus onns Herr! Aulsoo aun eena haunt deen ekj Gott sien Jesats en mien Senn, ob aune aundre haunt metem Fleesch de Sind aea Jesats.