Salmo 32

Ang Pulong Sang Dios

³ Sang wala ko pa matuad ang akon mga sala, nagapalangluya ako,
daw sa nagakamudmod ang akon mga tul-an,
tungod sang akon pag-ugayong sa bilog nga adlaw.
⁴ Kay adlaw-gab-i ginasilutan mo ako;
nawad-an na ako sang kusog,
pareho nga nabulad ako sa init sa tingadlaw.
⁵ Dayon gintuad ko ang akon mga sala sa imo;
wala ko ini gintago.
Desidido ako sa pagtuad sang akon mga sala sa imo,
kag ginpatawad mo ako.

⁶ Gani ang tanan nga matutom dapat magpangamuyo sa imo sa tion sang kalisod,^[a]
agod nga kon mag-abot ang kalisod nga daw sa baha, indi sila maano.
⁷ Ikaw ang akon palanaguan;
tipigan mo ako sa tion sang kalisod,
kag palibutan mo ako sang mga tawo nga nagahinugyaw sa kalipay
tungod sang imo pagluwas sa akon.

⁸ Nagsiling ka sa akon,
“Tudluan ko ikaw sang dalan nga dapat mo pagaagyan.
Laygayan ko ikaw samtang nagabantay ako sa imo.
⁹ Indi ka magpareho sa kabayo ukon mula nga wala sing pag-intiendi,
nga kinahanglan pa anay nga busalan kag rendahan agod magtuman.”
¹⁰ Madamo ang mga kalisod sang mga malaot,
pero ang nagasalig sa Ginoo higugmaon gid niya.
¹¹ Gani kamo nga mga matarong,
magkalipay kamo sa Ginoo!
Kamo nga nagakabuhi sing husto,
maghinugyaw kamo sa kalipay!